[30-3-1998]

We komen er voor vertrek niet onderuit om bij de familie van een van de politiemensen thee te gaan drinken. Mannen en vrouwen in aparte ruimtes, ieder een zakdoekje als geschenk.
De ambitie van de agent is acteur te worden. Hij heeft plakboeken met foto's van zichzelf in allerlei poses. Ook nu moeten er foto's worden gemaakt door een vriend van hem, want foto's met westerse 'mede-acteurs' geeft hem natuurlijk extra kansen in de filmwereld. Een mannelijk groepslid moet slachtoffer spelen en een vrouwelijk groepslid moet de aanvaller onder schot houden. Zo ontstaat een stukje 'overacteren' dat zelfs door het doorgaans vrij erbarmelijk Nederlands acteerwerk niet wordt gehaald.

[30-3-1998]

Het laatste stuk richting Quetta blijft droog en zanderig. Om ons heen zien we prachtige bergformaties en prachtige plooiingen in het gesteente. Hier kan je de stille getuigen bewonderen van de botsing tussen het Indiase en Euraziatische continent, waarbij de bergen opgestuwd zijn, en de plooien en vouwen zijn ontstaan. In het droge landschap zien we ook nomaden met hun volgeladen ezeltjes en hun geiten, schapen en kamelen. Op sommige plaatsen zien we kleine tentenkampjes waar de nomaden voor even hun kamp opgezet hebben. Onvoorstelbaar dat mensen in zulke barre (hete en droge) omstandigheden kunnen bestaan.

[31-3-1998]

Quetta is niet een heel bijzondere stad, maar heeft wel een enorm leuke bazaar. Veelkleurige en veelsoortige stalletjes en de aangenaam chaotische Pakistaanse drukte die er bij hoort. Er is van alles: noten, gedroogde vruchten, stoffen en kleermakers die kleding maken, schoenen, ijzerwaren, fietsen, verf, gereedschap, een groente- en fruitmarkt en nog veel meer. Leuk om rond te lopen.
Later gaan we nog op pad naar het museum voor de miniaturen en manuscripten die daar beloofd worden. We kunnen het museum niet echt vinden. Achteraf niet verwonderlijk, bij een school vertelt een jongen ons dat er wel een museum is geweest, maar dat dat nu opgeheven is. Dat kan zo gebeuren.

Voor het avondeten in Quetta doen we drie restaurants aan. We willen geen vlees. Het eerste restaurant heeft genoeg vleesloze gerechten op de kaart, maar kan ons alleen aan kale rijst met kale linzen helpen. Het tweede restaurant lijkt gespecialiseerd in broodjes hamburger. Bij navraag blijkt dat ze ons wel aan rijst met gekookte groente kunnen helpen. Als onze bestelling komt blijkt die te bestaan uit een hamburgerbroodje belegd met een miezerig blaadje sla en vier sprietjes patat ernaast. Dat hebben we niet besteld. De ober zegt wijzend op het blaadje sla ‘vegetarian’, maar overtuigt ons niet. Het derde restaurant heeft alles wat we willen hebben en we eten er uitstekend: gemengde heerlijke groente met gebakken rijst met doperwtjes.