[1-12-1997]

Foto: er moet af en toe aan de trein gesleuteld worden

We vertrekken om 7 uur naar het station van Siliguri om de 'Toy Train' van 8.15 naar Darjeeling te nemen. De truck gaat uiteraard over de weg. Het is goed om op tijd te gaan, want er zijn maar twee wagons. Als we aankomen, blijkt dat de trein al om 7.30 vertrekt en de beide wagons zitten al vol. Steve gaat in discussie: waarom hebben ze kaartjes voor een volle trein verkocht? Uiteindelijk moeten een paar passagiers hun plaats opgeven 'omdat ze toch maar vijf minuten mee hoeven'. De geplande reisduur is 3,5 uur. De snelheid van de stoomtrein op het smalspoor is erg laag: op vlakke, rechte stukken worden we door rustige fietsers ingehaald.
Bij Sukna stopt de trein bij het station en even later gaat de locomotief er zonder wagons vandoor. Niemand weet wat er aan de hand is en we wachten anderhalf uur. Er komt iemand langs om te vragen of we bij een volgend station lunch willen, dat is dan om een uur of twaalf. Om een uur of twee zijn we bij dat station. Bijna iedereen stapt uit de trein, krijgt een metalen bord met eten (rijst, wat dalsaus en wat groenten) en eet dat met zijn vingers op. De westerlingen krijgen er een lepel bij en die kunnen het ook in de trein opeten. De restaurateurs rijden mee naar het volgende station en rekenen onderweg met de klanten af. Inmiddels is het gaan regenen en aan de andere kant van het gangpad regent het in.

De trein-manager komt langs en laat ons zijn prachtige routekaart van het traject zien. We mogen hem de rest van het traject bij de hand houden en kunnen de waarschuwingen in kreupel Engels lezen over dieven en illegale etenverkopers. De Britse ingenieur die de lijn in 1881 heeft uitgedacht wordt geprezen.
Als de bocht te scherp is, worden de wagons soms even geduwd in plaats van getrokken. Volgens de trein-manager is er dan sprake van jig-jag, waarschijnlijk de plaatselijke variant van zig-zag. Om de bochten flauwer te maken, loopt de rails regelmatig over de rijweg om vervolgens een stukje aan de andere kant te rijden.
Langs de weg zien we geregeld Westerterp-achtige slogans zoals 'Drink and drive, you won't arrive' en 'Better 15 minutes late in this world, than 15 minutes early in the next.'
Er moet vaak water bijgevuld worden en as uit de oven gehaald worden. Als het later donker is, kun je zien dat ze nog goedbrandende kolen met een tang uit de as halen en die weer terug stoppen. Ook zie in het donker hoeveel vonken er langs de weg en het spoor verspreid worden.

Om half vijf is er een theestop in Kurseong. De aangekondigde tien minuten wordt drie kwartier, een reden is ons niet duidelijk. Hierna rijden we in het donker zodat we van het door de trein-manager aangekondigde 'world famous view point' in Ghoom niets zien. Uiteindelijk komen we om 20.30 aan op het station van Darjeeling. Dan nog een steile wandeling in het pikdonker naar Hotel Shambu, waar we een douche hebben, maar dan wel een met een dichtgelaste waterleiding.