[2-2-2014]

We vertrekken vandaag pas laat naar Manuel Antonio. ’s Morgens hadden we graag naar Oro Verde gewild, een park dat ook beroemd is om zijn vogels. Helaas is het èn zondag èn verkiezingsdag vandaag en om die reden is het park gesloten en kunnen we er niet naar toe. We zetten de wekker toch vroeg zodat we voor het ontbijt nog even over het terrein rond kunnen lopen om vogels te kijken. We zien weer onze dagelijkse luiaard en een toekan, maar wat we 's morgens heel vroeg zien, slaat alles. We hebben de kinkajou door de bomen zien lopen. Mogelijk springt niet iedereen hierbij overeind, maar wij zijn er reuze groots mee, zeker omdat we hem zelf hebben gevonden. We zien een zoogdier ter grootte van een aapje door de boom klimmen, maar hij is alleen, springt niet, maar loopt en mist de behendigheid van de meeste aapjes. Eerst zien we alleen een silhouet met een lange staart, maar even is hij goed in het licht en dan zien we de prachtige, goudkleurige vacht en het wat afgeplatte koppie met ronde oortjes. De kinkajou is niet zeldzaam, maar het is een nachtdier dat je alleen met veel geluk kunt zien. Kennelijk had de onze een late dienst. De kinkajou is familie van de wasbeer. Ze klimmen met behulp van hun lange staart hoog door de bomen op zoek naar insecten, vruchten en nectar.

 Na het ontbijt maken we een wandeling langs de rivier die aangenaam maar heet is. We zien een zilverreiger, en de kleine blauwe reiger (little blue heron) en niet op naam te brengen kleine vogeltjes. Rik maakt veel bloemenfoto’s en op de terugweg hebben we nog een verrassing: een prachtige Amazoneijsvogel (Amazon kingfisher) die heel lang op dezelfde plek blijft zitten zodat we hem goed kunnen zien en fotograferen.