[31 januari 2019]
Foute dolfijnentocht
Onze dolfijnentour bij Kalpitiya – je kan hier groepen van 600 – 1000 dolfijnen zien en als je geluk hebt walvissen – is ronduit een groot fiasco. Vooraf hebben we bij Singha – ons reisbureau – geïnformeerd of we met z’n tweeën zouden gaan of met een grote boot, maar gelukkig kregen we als antwoord dat we met z’n tweeën heel rustig samen naar de dolfijnen gingen. Als we net bij Roseanne Resort – onthoud en vermijd die naam – zijn, stopt er een bus met een kleine twintig luidruchtige Chinezen. Om alle problemen voor te zijn, zeggen we tegen de manager dat wij met z’n tweeën een trip hebben, maar hij schudt zijn hoofd ‘one big group’. Mooi niet. J. komt erbij en we leggen hem het probleem uit. Hij onderhandelt met baas Roseanne en na enige tijd is de conclusie dat wij met een eigen boot gaan. We gaan met de Chinezen op pad richting strand waar twee boten al snel volstromen met Chinezen. Valse Roseanne probeert ons nu met de twee overgebleven Chinezen in de laatste boot te stoppen, maar J. laat dat niet gebeuren. Er wordt een andere boot opgepiept en de Chinezen verdwijnen op zee. ‘We moeten vijf minuutjes wachten op een nieuwe boot.’ Meer dan een half uur na vertrek van de Chinezen komt van Sanini Resort een andere boot voor ons. Het mag duidelijk zijn dat iemand een extra zakcentje probeerde te verdienen door ons stiekem onder te brengen bij de Chinezen. Van zulke ‘vergissingen’ houden we niet.
De kustwacht controleert hier de vergunningen van de boten streng wat alleen maar toe te juichen valt. Op die manier kan je de dolfijnen beschermen tegen een te grote toeristendruk. Onze boot heeft natuurlijk geen vergunning en als we net uitgevaren zijn, worden we teruggefloten en pas na een lange uitleg mogen we opnieuw op pad. Om de verloren tijd in te halen, racen we met een noodvaart over zee waarbij we met akelig harde klappen op het water komen. Na een poosje zien we niet alleen de drie Chinezen, maar in totaal wel zo’n acht à negen andere boten. Het eerste groepje van zo’n vier dolfijnen duikt even op uit het water en de boten die allemaal hun motor nog aanhebben, zetten fors in om ze achterna te gaan. De dolfijnen duiken nog een keer op, maar zijn dan al snel opgeschrikt en voor ons gevlucht. We varen verder op zoek naar meer dolfijnen en zien een tweede groepje. Ook nu worden de dolfijnen full speed opgejaagd en even ingesloten tussen een paar boten, maar ook nu zijn ze meteen weer verdwenen. We geven ze groot gelijk. Als alle dolfijnen weggejaagd zijn, gaat even de motor uit. Dan wordt er gestart en keert iedereen weer terug voor de lange terugvaart.
We schamen ons dat we deelnemer zijn aan een dergelijke tour. Geld is de enige drijfveer voor de touroperator en het welzijn van de dolfijnen (en zijn klanten) interesseren hem totaal niet. Binnen twee uur zijn we terug van een uiterst dieronvriendelijke dolfijnentour die alleen om geld draait. Om aan te geven hoe kort we de dolfijnen gezien hebben: Rik heeft één ongerichte foto met een flardje van een vin kunnen schieten en toen was alles al weg. Uiteraard melden we deze slechte tour aan Singha die zijn best heeft gedaan om een goede tour te regelen en aan de lokale agent. Natuurlijk kan een reisbureau niet overal alles controleren, maar zo’n tour hoort niet in het aanbod voor te komen en geschrapt te worden. Mochten we ooit een toezegging* krijgen, zullen we dat zeker hier melden, maar voor nu: niet naar Kalpitiya voor de dolfijnentocht gaan!
* Noot: onze melding is niet erg serieus genomen. Pas als er klachten van meer reizigers komen, zal er door Singha Reizen een nieuwe afweging plaatsvinden. Kortom, er gebeurt niets met onze constatering.
Scharrelaar (Indian Roller) onderweg naar de dolfijnentour
De 'waarneming' van de dolfijn.
