[26 februari 2019]

Late start in Galle

Ook na het eerste mislukte bezoek aan het Kanneliya Rainforest blijft het een dag met hindernissen. In Galle stoppen we bij het luxe uitziend Rampart hotel. Rik zegt al meteen ‘Hier zitten we niet, we zitten in Ramfort’. Inderdaad hebben ze bij Rampart geen kamer voor ons. Vervolgens rijden we een klein uur door het overzichtelijke en hete Galle, omdat J. het hotel niet kan vinden en hij ook niet ‘de company’ kan bellen, omdat zijn telefoon leeg is.
Bij aankomst in het hotel moet eerst langdurig over het ontbijt onderhandeld worden. We willen om 5.30 uur vertrekken en ze moeten onderzoeken of een ontbijtpakket dan tot de mogelijkheden behoort. Uiteraard kunnen wij het billijken als we zo vroeg geen ontbijt krijgen en dat is hier met winkeltjes in de buurt ook volstrekt geen probleem, maar na aandringen van J., wordt na lange tijd– heel attent – een ontbijt toegezegd. Omdat naar ons idee eerst nog het avondeten aan de beurt is, informeren we naar het diner (onze reis is inclusief dinerpakket). Nee, dat serveren ze hier niet en ze weten ook niets van vouchers om ergens anders te kunnen eten. J. is nog net niet met de bus weg, dus ik schiet gauw naar buiten om het hem te vragen. ‘Dinner?’ vraagt hij en met een brede armzwaai wijst hij om zich heen. ‘Everything restaurants’. Als ik uitleg dat we in een willekeurig restaurant niet zomaar eten krijgen, zegt hij ‘Dinner not included’. Met de voucher erbij constateert hij dat ook op dag 31 het eten al vooraf betaald en dus inbegrepen is. Er moet gebeld worden met ‘de company’. En wat blijkt, in zijn papieren zit een dinervoucher voor een restaurant in Galle (die hij overigens ‘s avonds vergeet mee te nemen, Sri Lankaanse kruiden hè).
Als eindelijk alles geregeld is, is een groot deel van onze middag in Galle verdampt.

Het fort in Galle

Maan Bastion met klokkentoren

Koloniaal pakhuis

Ook hier is de VOC actief geweest

Dreigende lucht bij Galle

[27 februari 2019]

Een tweede middag in Galle

Na ons tweede bezoek aan het Kanneliya Rainforest zijn we rond lunchtijd weer terug in Galle en de middag besteden we aan het bekijken van de oude fort stad. Galle was al een belangrijke haven lang voor westerlingen het land bestuurden. Perzen, Arabieren, Grieken, Romeinen, Maleisiërs, Indiërs en Chinezen deden al zaken via de haven van Galle. De moderne geschiedenis van Galle begint in 1502 toen een kleine vloot Portugese schepen onder gezag van Lourenço de Almeida onderweg naar de Malediven door een storm uit koers raakte en Galle aandeed. Onder de Portugezen was het de belangrijkste haven van het land. Maar in 1640 moesten de Portugezen zich overgeven aan de Nederlandse VOC. De Nederlanders bouwden het huidige fort in 1663. Ze bouwden een verstevigde solide granieten muur en drie bastions met de namen zon, maan en ster en in de 18e eeuw onder de Nederlandersbereikte de stad het hoogtepunt van zijn ontwikkeling. Nadat de Britten in 1796 het land overnamen, gebruikten ze het fort als administratief centrum. Het Galle fort is door de UNESCO erkend als werelderfgoed en is het grootste nog overgebleven fort in Azië dat door Europeanen is gebouwd.

In de stad staan nog veel koloniale gebouwen: kerken, het oude ziekenhuis, het postkantoor en grote koloniale huizen waarvan er nu veel gerestaureerd zijn en in gebruik zijn als hotel. Om de stad loopt de fortmuur met veel hoge bastions van waaraf je uitkijkt over zee. Op een van de grootste bastions staat net als in veel steden hier, een onvervalst Engelse klokkentoren. Zelfs de boeddhistische tempel hier ontkomt niet aan een westers tintje. Naast de dagoba staat een ontzettend christelijke klokkentoren en de vorm van de gebedshal doet verdacht veel aan een kerk denken. We zien teveel om op te noemen, maar laat ik een paar dingen noemen, zoals de Nederlandse kerk die in 1754 ingewijd is. Oorspronkelijk werd de kerk in 1640 gebouwd op de plaats van het Portugese Kapucijner convent en een vroegere protestante kerk (Groote kerk). De huidige kerk uit 1750-1755 is gebouwd als dankoffer van Gertruda Adrianna Le Grand, echtgenote van de commandant Gasparus de Jong, voor de geboorte van de zoon waar ze hard voor gebeden had.

Een ander oud monument is de hoofdpoort die naar het fort leidt. De twee stenen in de muur boven de ingang en de uitgang van deze poort vertellen het verhaal van de verovering van de stad. De leeuw en de eenhoorn van het Britse wapen zijn te vinden op de boog aan de buitenkant. De steen aan de binnenkant zou Jan Peter Balkenende een warm gevoel geven. Daar is het monogram van de VOC: een schild met de initialen VOC er in gebeiteld, vastgehouden door twee leeuwen en met als datum 1669. Het voormalige ziekenhuis, een groot koloniaal gebouw met een zuilengalerij, dateert uit de 18e eeuw. Het was zo groot omdat zowel de reis naar Ceylon als het leven in de tropen erg ongezond bleek voor de Nederlanders die bij bosjes doodgingen aan tropische ziektes en de hitte.

Galle is de meest toeristische stad die we tegengekomen zijn. Behalve het grote fort met zijn rijke koloniale historie is de stad dan ook vergeven van souvenirwinkels met een uitgebreide keuze aan dingen die je niet wil hebben, winkels die doen in lelijke, maar toch dure juwelen, winkels die handelen in zijden stoffen en kleding en een overdaad aan horecagelegenheden. Bij een van de restaurants zien we een vreemde klant. Een grote land monitor – een grote leguaanachtige hagedis – van een kleine meter wandelt op zijn gemakje naar binnen. Helaas wordt hij door de eigenaar naar buiten gestuurd.

Plein met oude bomen

Koloniaal pakhuis

Mobiel lotenverkoop

De Main Street in Galle