[5 februari 2019]

De boot naar Delft Island

De tweede dag in Jaffna gaan we naar Delft Island, een eiland van 44 km² groot ten zuidwesten van het schiereiland. We gaan met de boot van acht uur en omdat het nog 40 km rijden is vertrekken we om kwart voor zeven. Het scheelt geen haar of we hadden de boot niet gehaald. J. mist de afslag, waardoor we tijd verliezen en de weg is slecht. Als we om een minuut over acht bij de boot aan komen hollen zijn ze al klaar voor vertrek en we mogen niet meer mee. We hadden ons een half uur van tevoren moeten melden en bovendien is de boot vol. Na veel soebatten mogen we alsnog mee. Maar goed ook, want om half drie gaat de boot terug en we kunnen onze tijd goed gebruiken.

De terugtocht met de boot is niet geschikt voor mensen met een zwak gestel. De zee is behoorlijk ruig en het kleine schip schudt en bonkt en slingert alle kanten op.

De kleine veerboten op Delft Island. Met de oranje boot zijn we heen gevaren en met de blauwe boot gaan we terug.

Deze hond neemt vanaf de kade afscheid van ons op de boot.

[5 februari 2019]

Delft Island

Het meest bijzondere aan Delft eiland – behalve de naam – is het feit dat het een koraaleiland is. Je loopt echt over een bodem die bestaat uit koraal en overal liggen grote en kleine brokken prachtig koraal. Hele muren zijn opgebouwd uit brokken koraal.

Met een tuk-tuk rijden we het eiland rond om alle bezienswaardigheden te zien. Op Delft eiland is nog een stukje koloniale historie bewaard zoals een vervallen fort, het Nederlandse ziekenhuis en een enorme stenen duiventil die in vroeger dagen voor postduiven werd gebruikt. Daarnaast zien we een gigantische baobab die in de 17e eeuw door Arabische zeelui vanuit Afrika mee is genomen. Via een holte onderin kan je de boom in lopen. Je staat dan in een ruimte die zo groot is als de gemiddelde lift, alleen veel hoger. De growing stone is een heilige steen (geen koraal) die verondersteld wordt te groeien en dan terecht heilig zou zijn. Te dicht bij de steen gaan we niet, want dan moeten van de steen de schoenen uit. Los van alle geplande attracties genieten we van het landschap met mooie uitzichten over zee en een vegetatie van af en toe bos, veel Palmyra palm en stukjes lage begroeiing. Ondanks de droogte zien we leuke plantjes, ontelbaar veel rusteloze vlindertjes en leuke vogels.

De terugtocht met de boot is niet geschikt voor mensen met een zwak gestel. De zee is behoorlijk ruig en het kleine schip schudt en bonkt en slingert alle kanten op.

De heilige steen op Delft Island

Verschillende soorten koraal

Queen's Tower, een nog door de Nederlanders gebouwde vuurtoren

Wilde paarden (maar wel met een touwtje?)

Muur gemaakt van koraal

Postkantoor

[februari 2019]

Niet geheel vlekkeloos

Het hotel in Jaffna is uiterst comfortabel en de staf is erg vriendelijk. Bovendien hebben we vanaf het restaurant uitzicht op een palmboom met een spechten- en parkietennest. Prima plek dus. Het enige wat opvalt is dat niemand in het restaurant in staat is om welke bestelling dan ook, foutloos uit te voeren. De thee bij het avondeten – ze schenken geen alcohol – wordt koffie en staat als thee met melk op de rekening. De koffie voor Riks ontbijt wordt dan weer thee. De tussendoor lunch op een excursiedag duurt zo lang dat we die maar cancellen, waarna ze geschrokken aan komen hollen met de verkeerde bestelling. Om fouten te voorkomen, moet je na de maaltijd tekenen voor hetgeen je genuttigd hebt. Op de laatste avond vraag ik de rekening ‘bill’ en maak een schrijfgebaar. De uitermate vriendelijke jongen komt niet terug met de ‘bill’, maar met een kannetje ‘milk’, waar hij na uitleg weer even vriendelijk mee afgaat.

Wijn

Het tweede verhaal is een vervolg op de dieronvriendelijke dolfijnentour. Singha stuurt ons de antwoordmail van de lokale agent door. Die geeft aan ons probleem met dit soort tochten te begrijpen, ontkent niet wat wij erover schrijven en geeft impliciet ook toe dat de tochten niet deugen met de woorden ‘dat het in Mirissa (het zuiden) nog erger is’. Lijkt ons geen positieve reclame voor welke dolfijnentocht dan ook. Singha heeft beloofd de tocht te heroverwegen, maar met deze informatie van de lokale agent kan de heroverweging niet langer dan een paar minuten duren en uitsluitend leiden tot het schrappen van deze tocht uit het aanbod, tenzij klanten expres een dieronvriendelijke tocht vragen. Mochten we dat bericht van Singha ooit krijgen, dan zullen we dat hier melden.
Lokale agent schrijft verder dat ze ons als genoegdoening een fles wijn bij het diner hebben gegeven. Die hebben we nooit gezien, geeft niet, maar om misverstanden te voorkomen, melden we het toch even. Lokale agent meldt dat het restaurant in Kalpitiya het vergeten is, maar dat er vanavond in Jaffna alsnog wijn voor ons is. Eerlijk gezegd verkneukelen we ons al een beetje, want het hotel hier schenkt geen alcohol en we horen bij het eten ook niets over wijn. Maar deze avond zien we wel op een andere tafel een fles wijn bij een echtpaar. Zouden ze ook dit fout gedaan hebben? Maar nee, zo leuk wordt het verhaal niet. Als we terugkomen op de kamer staat er een fles mooie wijn met twee glazen en een briefje van beide reisagenten.

Parkiet in de hoteltuin

Wijn in een alcoholvrij hotel