[8 maart 2019]
Pench, safari 2: luipaard
Onze volle dag met een ochtend- en middagsafari begint met de gebruikelijke hindernis: de sterrenman. Van de sterrenman moeten vier deelnemers in de eerste jeep, het echtpaar dat apart wil samen in de tweede jeep en wij met Mahinder en B. in de derde jeep. De discussie met sterrenman, gidsen, chauffeurs, B. en Mahinder duurt zeker 40 kostbare minuten zonder dat sterrenman een duimbreed wijkt. We gaan dus in de door sterrenman goedgekeurde opstelling het park in. Eenmaal in het park stoppen de jeeps en stapt B. over naar de jeep waar hij eigenlijk in wilde. Overigens heeft sterrenman ook zijn goede kanten. Hij heeft er persoonlijk voor gezorgd dat er in het park vrouwelijke parkgidsen zijn aangesteld.
De ochtend begint rustig en eigenlijk hebben we de hoop op een tijger of luipaard al opgegeven totdat we doorkrijgen dat ergens een luipaard gesignaleerd is. We rijden zo’n eind richting luipaard, dat we niet verwachten dat luipaard op ons is blijven wachten, maar hij is zo vriendelijk om zich zeer katachtig te gedragen en blijft al die tijd op een en dezelfde plek liggen. Hij ligt op een aardige afstand, maar met de verrekijker kan je hem prima zien. Ik zou de tijd wel met twee handen vast willen houden om te kunnen blijven kijken, zo mooi is het. Na een hele tijd kijken, gaan we toch weg onder de belofte dat we na het ontbijt – het is inmiddels al over negenen – terug keren. Ontbijt krijgen we tijdens een pauze geserveerd. Vanuit het hotel gaat een ruim voorziene picknickmand mee en op een groot veld (met toiletten) wordt dat voor ons uitgepakt.
Paniek: hoofdopzichter
Tijdens het ontbijt komt het nieuws dat er bij een waterhole een tijger gesignaleerd is, dus we pakken snel in en iedereen gaat op weg. Opnieuw moeten we ver rijden en opnieuw denken we de tijger te gaan missen. Bij de tijgerplek staan al veel jeepjes opgesteld en de tijger is er nog en lijkt voorlopig ook niet van plan om op te stappen. Hij ligt heel ver weg plat op een rots te slapen en alleen uit het streepjespatroon kunnen we opmaken dat we met de rug van een tijger van doen hebben. Opeens ontstaat er heftige beroering tussen de jeepjes en iedereen stuift uit elkaar. Mahinder denkt dat de tijger opgestaan is en is gaan lopen, maar dat is niet het geval. Er is een dier gesignaleerd dat voor nog meer beroering zorgt dan de tijger en dat dier heet hoofdopzichter. De grote baas van het park komt langs op inspectie en er staan volgens de regels teveel jeepjes op een kluitje en ze versperren het pad wat ook niet mag. Dus terwijl hoofdopzichter langsrijdt stellen de jeepjes zich keurig reglementair op.
Pench in vroeg morgenlicht
Pruimekopparkiet (Plum-headed parakeet)
Scharrelaar (Indian roller)
Wigstaarttok (Indian grey hornbill)
Meertje
Resusaap (Rhesus macaque)
Luipaard op grote afstand
Nogmaals hetzelfde luipaard
