[17-7-2012]

Foto: zonnebloemen blijven nog aanwezig.

Van Vinnytsja rijden we naar Chernivtsy. Geleidelijk verandert het landschap. Het wordt heuvelachtiger en het gebied wordt landelijker met kleinschalige landbouw en af en toe een paard en wagen. De dorpjes bestaan uit verspreid staande huisjes die er meer Roemeens en minder Russisch uitzien. Natuurlijk zien we nog de Russische grote pleinen met Leninbeeld, kapotte stoeptegels met opschietend gras ertussen, maar de dorpjes zijn lieflijker. Op het laatste stuk verschijnen ook weer de waterputten die we veel in Boekovina zagen. Dat is niet zo gek, want Boekovina dat vanaf 1918 tot Roemenië heeft behoord, is tijdens de Vrede van Parijs in 1947 gesplitst, waarbij Roemenië Noord-Boekovina aan de Sovjet-Unie moest afstaan.

[17-7-2012]

Foto: de straat bij het hotel in Chernivtsy.

Ons hotel is, zeker van binnen, een oud Sovjet gebouw met hoge en sombere gangen met verschoten vloerbedekking en Russisch ingedeelde, kleine kamers waarin de bedden achter elkaar staan. De bewaker van het hotel is een dreigend uitziende zware jongen waar je maar beter geen ruzie mee kan krijgen. Uiteindelijk blijkt het een uitermate humoristische en aardige man te zijn. Volgens opgave van Eurocult zouden we hier geen ontbijt krijgen, maar op onze voucher staat wel een ontbijt, dus tijd om te onderhandelen. De receptioniste wil eerst niet bewegen; volgens haar hebben we geen recht op ontbijt. Na wat aandringen lukt het toch om de ontbijten voor de volgende dag te regelen en krijgen we de Russische ontbijtbriefjes uitgereikt.