[13-6-2012, Lator]

Vandaag gaan we gescheiden op pad. S. en M. gaan naar Eger, wij gaan in de buurt wandelen. Rob raadt ons een wandeling in de buurt van de farm aan. Het is vandaag bewolkt weer en het ziet er niet uit alsof het droog zal blijven. We krijgen een wandeling van 8 à 9 km mee waarbij we eerst de markering moeten volgen en vervolgens over de weg terug moeten lopen. Het is een mooie wandeling die vooral door het bos voert. We horen en zien wel veel vogels en vlinders, maar natuurlijk minder dan gisteren met John. Wel treffen we het vandaag met de roofvogels. We zien onderweg twee enorme roofvogels overvliegen en als we later in een schuilhut wachten tot de regenbui weer over is, vliegt er één heel dichtbij langs. We weten niet zeker wat het is, maar aangezien hier de keizerarend de meest geziene grote roofvogel is, nemen we maar aan dat die zich even kwam voorstellen.

[13-6-2012, Lator]

Omdat we genoeg tijd hebben, gaan we nog een paadje in dat volgens onze kaart doodloopt. Op dat pad zie ik een bloemetje staan dat ik nooit eerder heb gezien, maar waarvan ik meteen weet dat het bijzonder is. Rik maakt van alle exemplaren een foto. Thuis blijkt dat we het rode bosvogeltje (Cephalanthera rubra) gevonden hebben. We lopen de oorspronkelijke route nog een stuk terug om de oude eiken met maretakken te vinden die er volgens de beschrijving horen te staan. Nu vinden we die ook, net als het gele vingerhoedskruid. We lunchen in dezelfde schuilhut waar we eerder de roofvogel zagen en doorstaan zo de tweede bui.

[13-6-2012, Lator]

Via een fijn en rustig bosweggetje lopen we terug naar Lator Farm. Onderweg zien we nog bij een doorkijkje langs de weg vijf reeën staan. Leuk toetje voor vandaag.

[13-6-2012, Lator]

Foto: putter.

Na terugkomst gaan we nog even bij de voederplank kijken. Bij Farm Lator is een voederplank met een schuilhut erachter. Daar kan je appelvinkjes, groenlingen, putters, spechten en boomklevers van een paar meter afstand zien. De eekhoorn komt ook nog even kijken. Hij weet dat de voorraad voer in de schuilhut staat en vindt het niets dat wij daar zitten. Hij klimt weer omhoog en de hele tijd blijft hij met zijn kekkerende alarmgeluidjes op ons zitten foeteren.