[1-6-2012, Sopron]

In de stad bezoeken we het Stornohuis, een huis uit de vijftiende eeuw. In het Stornohuis woonde de renaissancevorst Matthias Corvinus van 1482 tot 1483. In 1720 kwam de Storno familie er wonen en die zorgden voor het barokke uiterlijk van het huis. Het huis is van binnen prachtig met uitermate rijk gedecoreerde meubels zoals ingelegde kasten, veel schilderijen, fraaie aardewerk, houtkachels, vitrinekasten en stoelen. Vader Storno was van huis uit schoorsteenveger en heeft erg zijn best gedaan om tot het schoorsteenvegersgilde toe te mogen treden. Verder was hij ook een begenadigd schilder, want veel van de schilderijen die er hangen zijn door de Storno's geschilderd of nageschilderd.

De ontvangst in het museum is prachtig. Na het kopen van de kaarten worden we door vier dames op leeftijd verder geholpen. De eerste twee staan in de garderobe en controleren onze kaarten. Eén gaat de andere dames waarschuwen dat er bezoek is, de andere legt uit dat we de rugzakjes af moeten geven en dat zij daar op past. De andere twee dames staan al paraat. Een wijst ons de weg en vraagt of we een audio-uitleg ding willen. Aangezien ons Hongaars niet geweldig is en we ook wel even rustig willen kijken zonder de dames, lijkt dat een goed idee. Nu komt de vierde dame, de dame van de techniek, in actie. Ze vraagt welke taal we willen, stelt de apparaten in en waarschuwt ons dat we nergens aan mogen zitten omdat de apparaatjes automatisch zijn. Dat is ook zo. Bij elke kamer die je binnengaat , begint een Hongaar binnenin het apparaat in moeizaam Engels uit te leggen wat er te zien is. Elke keer als we naar een nieuwe kamer gaan - er zijn er een stuk of zes, zeven - komt een van de dames vragen of het apparaat het doet. Los daarvan zijn we sowieso steeds in het zicht van een van de vriendelijke dames. Na afloop neemt de afdeling techniek de apparaten weer in en bij de garderobe krijgen we keurig onze rugzakjes terug.

[1-6-2012, Sopron]

’s Middags lopen we via een andere weg weer terug naar ons hotel om nog naar de uitzichttoren Károly te gaan. Die staat op een 398 m hoge berg (Károly Maraslat) en vandaar heb je een mooi uitzicht over de stad en de grote vlakte van Hongarije in het westen, waar ook het Fertö Hanság meer in ligt. We lopen heen en terug naar de uitzichttoren via een mooie route door het bos.

[1-6-2012, Sopron]

Foto: dakraam in ons hotel in Sopron.

Over ons hotel in Sopron zijn we dik tevreden. Het ligt zo'n 3 km van het centrum in het bos, de kamers zijn prima en de mensen uitermate vriendelijk. Als we bij aankomst een hapje in het hotel eten, komt de baas vragen welke kamernummers we hebben. We antwoorden dat we gelijk betalen. Hij wil weten in euro's of in forinten. In forinten. Even later komt hij terug of hij toch de kamernummers mag weten. Die geven we op. Weer even later komt hij terug om uit te leggen dat het eten inbegrepen is en we alleen onze drankjes hoeven te betalen. Wie de fout gemaakt heeft, zullen we nooit weten, maar wij genieten twee dagen van een gratis, uitgebreid buffet. We hopen dat ze dat in heel Hongarije doen!

Taal

Van de meeste talen die we niet beheersen, is na een poosje wel iets te maken. Van het Hongaars is echt niets te begrijpen. Enig idee wat ' Tilos a dohányzás' zou kunnen betekenen? Wij inmiddels wel dankzij het 'verboden te roken' pictogram dat er naast staat.