[9-6-2012

Foto: onderweg naar de niet gevonden basaltorgels.

We verlaten het Balatonmeer en gaan verder richting zuiden naar Pecs. Onderweg stoppen we nog in de buurt van Tapolca om de basaltorgels bij Szentgyörgy Hill te bekijken. De basaltkolommen zijn het resultaat van vulkanische activiteit in het tertiair. Twee begeleiders van een groep kinderen wijzen ons naar de parkeerplaats met gemarkeerd wandelpad. Bij het wandelpad staan veel markeringen, maar weinig naambordjes. We volgen eerst groene markeringen, maar die leiden tot niets, dus stappen we over op de rode markering. Het rode pad gaat heel steil omhoog. Als ze op het steile pad ook nog akelig rollende stenen neergelegd hebben, gaan we eerst nog even verder, maar algauw geven we op. Naar beneden terug over de steile rolstenenhelling valt niet mee. Rik en ik kiezen voor gebruik van handen en voeten. S. is het verstandigst van allemaal. Zij is een stukje lager blijven afwachten wat er boven te zien is. Geen basaltorgels voor ons dus. Gelukkig hebben we de foto nog (uit een boekje, niet van ons zelf, en dus niet op deze website te vinden).

[9-6-2012

Foto: het wapen van het kasteel toont een afgehakte arm. Het verhaal erbij is ons niet bekend.

Onderweg naar Heviz komen we in Szigliget langs een ruïne die helemaal bovenop de bergtop ligt. Het ziet er erg leuk uit en we besluiten om een kijkje te gaan nemen. Het is een prachtige ruïne met al door de Dominicanen - onder koning Bela IV - gebouwde torens uit 1260-1262. Later is het kasteel uitgebreid en is er een lager kasteel bijgebouwd. Erg leuk is dat bij vrijwel alle onderdelen staat wat het geweest is, door wie het is gebouwd, wat ermee gebeurd is en waar het voor werd gebruikt. Zo lezen we dat een toren gebruikt werd voor kruitopslag, maar geëxplodeerd is. Niet door vijandige aanvallen, maar doordat zijn houten dak door de bliksem werd getroffen. Net als in Tata komt hier een feest met boogschutters. In Tata was het net afgelopen, hier zijn ze net aan het opbouwen.

[9-6-2012]

We stoppen kort in Héviz. Héviz betekent ‘warme, stromende bron’; in Hévíz bevindt zich het grootste thermale meer ter wereld. Het meer van Hévíz is 40.000 m2 groot en wordt op 38 meter onder het wateroppervlak gevoed door een geothermische bron. De watertemperaturen in het thermale meer variëren van circa 28°C - 38°C in de zomer, tot ongeveer 25°C - 28°C in de winter en er kan dus het hele jaar door buiten in het meer gebaad worden. In het meer bevinden zich bacteriën en soorten algen waarvan wordt verondersteld dat ze een geneeskrachtige werking hebben. Je moet er echt niet aan denken dat je je hier tussen al die dobberende mensen met hun verstelbare zwembandjes zou moeten vermaken. Héviz is aan ons niet besteed, maar gezien alle op natuurlijke of kunstmatige zwembandjes drijvende toeristen, voorziet het in een behoefte.