[25-7-2010, Krasnoyarsk]

Een kilometer of tien buiten Krasnoyarsk ligt het Stolby National Park en we besluiten om met z'n vieren daarheen te gaan. Je kan er voor 11 roebel (27 cent) per persoon met de bus heen. Volgens de reisgids hoort in het park een trail van 7 km te lopen naar de stolby's. Van te voren is altijd moeilijk te bepalen waar je precies aan begint: is de trail goed gemarkeerd, zodat je niet na de eerste afslag de weg kwijt bent, wat is de kwaliteit van de trail, hoe vind je het begin van de trail en hoever moet je nog om de stolby te vinden als je die 7 km gehad hebt? Vandaag is er niets moeilijk of onduidelijk. De conductrice van de bus waarschuwt ons waar we uit moeten stappen, een medepassagier die uitstapt, gaat ook naar het park en wijst ons de weg. Mensen zijn allemaal even aardig en behulpzaam in Rusland. De 'trail' is helemaal geen trail maar een voortdurend stijgende asfaltweg waarover hordes Russen zich naar boven bewegen. Na twee km asfaltweg lopen we met de stroom mee langs het toegangshek van het park en halverwege gaat de asfaltweg over in een al even brede, stijgende grindweg.
Wij hebben eten en veel drinken (het is 30 graden) mee, maar onderweg zijn kraampjes waar je drinken en snoep kan kopen. De weg loopt helemaal door het bos, zodat we heerlijk koel in de schaduw lopen en kunnen genieten van de tamme grondeekhoorntjes en alle bloeiende bloemen zoals hemelsblauwe monnikskappen en kaardebollen.
Na 7 km klimmen komen we boven aan waar een grote picknickplek is. Vanaf daar lopen paadjes naar de stolby's, de belangrijkste attractie van het natuurpark Wat zijn stolby's? De stolby's (Russisch voor 'zuilen') zijn een groep van ongeveer 100 rotsen van 60 tot 90 meter hoogte, die bestaan uit vulkanisch gesteente en sedimenten uit het Cambrium tot Carboon. De stolby's worden intensief gebruikt: ze worden al zo'n 150 jaar beklommen door de 'stolbyisten'. Mensen klimmen er al dan niet met touwen op en je ziet mensen naar boven klimmen, die je dat vanwege leeftijd of klimvaardigheid ernstig af zou moeten raden. Ook bij ons komt een jongen langs die aanbiedt om ons naar boven te gidsen. Nou nee, zulke waaghalzen zijn we niet. Toegegeven M. had het wel willen proberen, maar we moeten zuinig zijn op onze chauffeur. S., Rik en ik zijn helemaal niet in voor dergelijke, halsbrekende avonturen. Vandaag hebben we een typisch Russisch zondagsuitje kunnen zien.

Terug in Krasnoyarsk proberen we nog een rondvaart te maken over de Jenisej, maar dat lukt niet. Niemand begrijpt wat we willen en even later begrijpen we waarom. Er bestaan in Krasnoyarsk geen rondvaarten over de Jenisej. De enige boten die we zien, zijn een soort busboot naar een plaats 50 km verderop en de grote cruiseschepen naar Dudinka, helemaal aan de Noordelijke IJszee. Dat is een beetje te ver voor vandaag.
Voor we aan de reis begonnen, hadden we al geprobeerd een boottocht naar Dudinka te regelen. Vanwege de ligging waren daar speciale vergunningen voor nodig en die mocht je pas een bepaalde termijn voor vertrek van de boot aanvragen. Dat aanvragen zou moeten gebeuren als we al met het busje onderweg waren en dat werkt dus niet als je de boot zelf wel al vooraf moet regelen. Die boottocht houden we dus nog tegoed.