[26-7-2010]

Vanaf Krasnoyarsk rijden we in drie dagen de bijna 1100 km naar Irkutsk. Tussendoor overnachten we in Kansk en in Nizjni Udinsk. We hebben het traject opgesplitst in drie rijdagen omdat op dit traject de weg behoorlijk slecht is. De eerste dag op het traject tot Kansk merken we nog weinig van een slechte weg. De weg is eigenlijk zoals hij steeds is: soms slechter, soms beter, maar goed te rijden.

Onderweg verbazen we ons opnieuw over Siberië. Het landschap blijft het mooie, heuvelachtige landschap van de laatste twee rijdagen. Vandaag zien we uitgestrekte velden die helemaal paars van de bloeiende wilgenroosjes zijn. We stoppen bij zo'n veld dat omzoomd wordt door mooi dicht berkenbos in de verte. Als je alleen naar de kleur kijkt, zou je zo onder een foto kunnen zetten: 'bloeiend heideveld, Ede'. Tijdens de lunch zitten we bij een berm die volstaat met opnieuw wilgenroosjes, paarse korenbloem, een soort lila beemdkroon, pimpernel, ratelaar, spirea, honingklaver, gele monnikskap, gele pastinaak en witte bloemen waarvan we geen naam weten. Siberië lijkt in niets op het beeld dat we er van hadden.

Onderweg passeren we nog een fietser die onderweg is van Leipzig naar Mongolië. Hij is half april vertrokken en verwacht over een week of drie in Mongolië te zijn. Heel ondernemend maar zo in je eentje door Rusland fietsen lijkt mij helemaal niets. Je kan alleen over de drukke weg, Russen rijden volgens de fietser liever je tassen er af dan dat ze uitwijken of inhouden en denk eens aan al het water en eten dat je mee moet nemen, omdat je nu eenmaal niet op fietsafstand dorpjes hebt.