[27-7-2010]

Het eerste stuk naar Nizjni Udinsk is nog goed, maar dan komen we over slechte stukken weg die niet verhard zijn en bestaan uit grindwegen met grof grind of stukken met een soort leem als ondergrond waarin diepe sporen lopen en waar diverse vrachtwagens in vastlopen. Het is voor ons een onvoorstelbaar gezicht. Grote vrachtwagens ploeteren omhoog de helling op en rijden zich vast in de diepe sporen of rijden omlaag de helling af. Vastgelopen vrachtwagens worden door een sterke wegwerkmachine weer vlot getrokken. De vrachtwagen worden aan alle kanten gepasseerd door personenauto's die het volstrekt overbodig vinden om op ze te wachten. In al dat gekrioel staan midden op de weg twee wegwerkers te werken alsof en geen auto te bekennen is. Ze rollen hun rolmaat uit en een auto rijdt gewoon over het meetlint heen.
De hele dag door blijven we dit soort slechte stukken weg afgewisseld met geasfalteerde stukken tegenkomen. De geasfalteerde stukken weg zijn nog gevaarlijker dan de slechte delen, omdat daar op de meest onverwachte momenten grote gaten in opdoemen waar je niet echt op rekent. Vandaag hebben we de slechte weg die ons in Rusland beloofd was. We zijn erg blij met M. die vandaag toch wel extra hard moet werken en ons steeds maar weer vakkundig door alle hindernissen loodst.