[27-7-2010]

Foto: busje weer terug voor het hotel.

Toch kan het busje vandaag een keer niet meer voor of achteruit. Bij het hotel hebben ze een parkeergarage waar ze erg trots op zijn en daar mag onze bus in. M. rijdt de auto de helling af, maar jammer genoeg is de parkeergarage lager dan de bus en hij moet terug. Maar dat lukt niet meer. De helling is te steil en te glad en de wielen slippen door. Na wat gevraag en getelefoneer trekt een buurtbewoner de bus de garage weer uit. Als dat allemaal achter de rug is, breekt er opnieuw een plensbui los.

[27-7-2010, Nizjni Udinsk]

Foto: gang in het hotel.

Als het gedoe met de parkeergarage allemaal achter de rug is, breekt er opnieuw een plensbui los. Ons kantelraam is vergeten hoe het kantelsysteem werkt en staat hoe dan ook beneden open. Het gevolg is een enorm waterballet op de kamer. Het etagemeisje vindt ons maar zeuren. Ze dweilt na enig aandringen het water op en verder is de zaak voor haar klaar. Willen we een droge kamer? Prima, dan doen we toch gewoon het raam (in de snikhete kamer) dicht. Willen we frisse lucht? Nou, dan gaat het raam open en moeten we niet zeuren over water dat van de vensterbank loopt.

[27-7-2010, Nizjni Udinsk]

Foto: restaurant Podsolnuch (zonnebloem).

Uit eten gaan in Nizjni Udinsk is gemakkelijker gezegd dan gedaan. De receptioniste heeft ons een restaurant uitgelegd, maar dat is een stenen gebouw in aanbouw of afbraak, waar eten niet voor de hand ligt. Na veel vragen gaan we op zoek naar Alani o.i.d., die vinden we ook niet en na opnieuw vragen, blijkt Alani gesloten te zijn en worden we teruggestuurd naar het stenen gebouwtje in verval. Er blijkt in het kleine gebouwtje ernaast wel degelijk leven te zijn en inderdaad is er een restaurant waar we voor weinig geld, prima eten en een uitermate vriendelijke bediening krijgen.