[2-6-2015]

Foto: landschap onderweg.

Na het ontbijt maken we ons klaar voor de wandeling in de buurt van Burniszki. Het is een tocht van 23,6 km die we eventueel in kunnen korten. We komen langs het drielandenpunt van Kaliningrad, Litouwen en Polen. De start van de wandeling verloopt niet soepel. Wegen die op de kaart staan, zijn er in werkelijkheid niet en de wegen die er zijn, lopen dood op boerderijen. We lopen flink wat heen en weer zonder echt vooruit te komen en uiteindelijk lopen we via de weg tot het punt waar we de weg hadden moeten kruisen om daar de route weer op te pikken. Gelukkig vinden we het vervolg van de route wel – een vaag graspad tegenover een onverharde weg waar we uit hadden horen te komen – en nu kunnen we eindelijk echt beginnen. We zijn nu twee uur onderweg en hebben van de routebeschrijving 2,4 km afgelegd.

[2-6-2015]

De route is mooi en het landschap is weer anders dan gisteren. Zagen we gisteren heuvels en steile hellingen, nu is het landschap wat glooiender. Het blijft wel een voornamelijk open landschap met stukken landbouwgrond, hooiland en weides met een paar koeien en onbruikbare stukken nat land met veel kleine poeltjes. Als afscheiding van de percelen staan bosjes. We lopen over grassige of onverharde paden die vaak erg droog en zanderig zijn.

[2-6-2015]

Foto: een Mariakapelletje met bloemen.

We bewonderen het drielandenpunt. We zijn gewaarschuwd: we mogen niet fotograferen en geen rare dingen doen. Bij grenzen met Rusland houden we ons daar maar aan. De route blijft verdergaan over grassige paden en soms onduidelijke veldwegen waarbij we vaak over het erf van een boerderij moeten. Als we vanaf de asfaltweg waar we aan wonen weer linksaf moeten slaan, gaat het opnieuw mis. We horen bij een boerderij uit te komen en dat klopt nog, maar daarna klopt er niets meer en lopen we helemaal vast in het moeras bij het meer. We proberen verder te komen, maar na een flinke tijd tobben, moeten we terug naar het uitgangspunt. We sluiten zo de wandeling in stijl af en lopen ook het laatste stuk over de asfaltweg naar huis.

[2-6-2015]

Foto: vandaag zien we heel veel ooievaars.

Na het eten proberen we af te spreken voor morgen wat met onze taalgids nog net lukt en daarna voor overmorgen fietsen te regelen. Dat gaat minder soepel. Er zijn namelijk geen fietsen. De vrouw is uitermate vriendelijk en gebaart ons te wachten. Ze komt buiten adem terug, maar er zijn geen fietsen. Wij hebben inmiddels 'Waar kan ik …. huren’ gevonden en wijzen naar Wizajny, maar ze schudt haar hoofd. Er zijn helemaal geen fietsen in Wizajny. R. had nog zo leuk geschreven: 'Waarschijnlijk kunt u fietsen huren of lenen van de boer en anders zal de familie u zeker helpen om in het dorp fietsen te huren'. Tja, niet alles kan gemakkelijk zijn.