[20-5-2015]

Vandaag staat er een fietsroute – 15 km heen en 15 km terug naar Laskowiec – op het programma. Onderweg hebben we verschillende excursiepunten. Als we starten regent het en daarom besluiten we bij de grote weg aangekomen, maar eerst even in het uiterst onaantrekkelijke bushokje aan de overkant van de weg te schuilen. Gelukkig is het algauw droog genoeg om op de fiets te stappen.

[20-5-2015]

Foto: de uitzichttoren langs de Honczrarowska Dam waar we lang zitten en veel zien.

We passeren eerst het dorpje Stojka met ongeveer drie huizen en stoppen daarna bij een wandelpad over een dijk, de Honczrarowska Dam, waar je drie km heen en drie km terug over kan lopen naar een uitkijktoren. Het pad voert eerst door het elzenbos met varens en vervolgens door zeggevelden en rietmoerassen. Het is een goed begaanbaar en droog pad dat prima te lopen is. Onderweg naar de toren zien we een hermelijntje dat het pad oversteekt. Het regent nog steeds en de rugzakjes zitten inmiddels in de hoesjes. Bij de toren is veel te zien en we blijven er lang.

[20-5-2015]

Foto: watersnip.

We zien geen elanden, maar wel veel vogels. We maken van grote afstand een foto van een watersnip, waarvan we weer het kenmerkende gemekker horen. Verder zien we tureluur(?), rietgors, ontzettend veel kiekendieven en heel ver weg een wielewaal. Tijdens ons bezoek aan de toren wordt het droog en de rest van de dag blijft het ook droog.

[20-5-2015]

Terug over de Honczrarowska Dam zien we de grauwe vliegenvanger die met kracht een grote libel tegen de boomstam doodslaat.

[20-5-2015]

Foto: kievit, gezien vanaf de uitkijktoren.

We stappen weer op de fiets en rijden 1,6 km verder naar de uitzichttoren. Volgens de beschrijving van Dobry Den zie je hier bijna altijd elanden. Het is nu niet bijna altijd, want wij zien geen elanden, wel een kievit en opnieuw kiekendieven. Als we op de toren staan, komt na een Nederlands stel, dat erg onder de indruk van de kievit is, een volle bus met Polen en twee natuurgidsen. We horen steeds een laag en hol poe-poe-poe geroep, maar hebben geen benul wie dat kan zijn. Nu er toch natuurgidsen zijn, kan ik dat mooi even vragen. Het is de fire-bellied toad ofwel de vuurbuikpad. Het is een mannetje dat vrouwtjes zoekt. Als de groep weer weg is, eten wij de broodjes en daarna vertrekken wij ook.

[20-5-2015]

Tot onze verbazing gaat de groep Polen, niet echt wandeltypes, lopend naar het vlonderpad 1,4 km verderop. Dat vlonderpad is de plaats om de waterrietzanger te zien. Wij halen de groep op de fiets in en zijn dus eerder op het pad, waar ik meteen een prachtige vogel vind. Volgens de gids is dat de gewone rietzanger. Fijn, heeft het beestje een officiële naam en ik ben er net zo blij mee als de waterrietzanger, want ze zijn allebei mooi.

[20-5-2015]

De andere gids wijst ons nog een bijzondere wilg aan, de lupinewilg (Salix lupinensis) en een spinnetje. De vrouwelijke gids vertelt dat ze erg gelukkig zijn dit jaar, want dat er veel short-eared owls (velduil) zijn en dat die in de namiddag erg actief zijn in de bosrand. Goed opletten bij de avonduitkijk!
Tijdens de terugweg over het vlonderpad zien we een grote groep ooievaars rondcirkelen hoog boven ons. Precies als wat we destijds in Rosmalen gezien hebben. Omdat toen beweerd werd dat het om kraanvogels ging, vraag ik aan de gids of het kraanvogels zijn. Nee, zegt de gids, dit zijn ooievaars. Dit is typisch het vliegbeeld van ooievaars. Kraanvogels vliegen altijd min of meer in V-formatie. Ter demonstratie vliegt nog geen minuut later een groep even grote vogels met alle kenmerken van kraanvogels, in V-formatie over. Dit ziet er echt anders uit. Hebben we in Rosmalen dan toch ooievaars gezien?

Houd de muis op de afbeelding om het verschil tussen de ooievaars en kraanvogels te zien.

[20-5-2015]

Laskowiec, het omkeerpunt voor vandaag is een echt plattelandsdorpje. Rik ziet bij binnenkomst gelijk een hop die ik mis.

[20-5-2015]

Foto: het landschap in de avondschemering.

Terug thuis is het inmiddels heerlijk zonnig, dus we sjouwen de stoeltjes weer naar buiten en gaan in het zonnetje zitten. Een man in fietsuitrusting komt achterlangs en vraagt of we kamers verhuren. We verwijzen hem naar de voorkant en even later hebben we vier fietsburen die op de twee kamers tegenover ons zitten. Ze zijn in drie dagen vanuit Bialowieza naar hier gefietst.
Na het eten – weer erg lekker: soep en pannenkoekjes met kwark en rozijnenvulling en een soort kleine oliebolletjes toe – pakken we de fietsen en gaan terug naar de uitzichttoren van vanmiddag om opnieuw de eland te zoeken. Het is uitermate rustig bij de toren. Even later komen er drie Engelsen, duidelijk vogelaars. Net als ik eindelijk vastgesteld heb dat het rare ding in de struik toch echt een vogel is, vliegt hij weg, waarop een van de Engelsen roept: 'Cuckoo flying'. Kijk dat is nou nuttige informatie. De vogel komt weer terug in de struik en vliegt even later luid koekoek roepend weg. Zo kan ik ook vaststellen dat het een koekoek is! Even later raken de drie heren erg opgewonden van een ondefinieerbare vogel die volgens mij geen geluid maakt. Omdat vogelaars altijd erg aardig zijn, vraag ik ze wat het is. Het is de woodcock (houtsnip) en het is uitermate bijzonder om die op zo’n manier van dichtbij vliegend te zien. Ze wijzen me ook nog de short-eared owl (velduil) aan, maar ik zie überhaupt geen vogel, laat staan dat ik er een velduil in zou kunnen herkennen. Verder zijn nog de bruine en grauwe kiekendief te zien. Om half negen stappen de Engelsen op, even later pakken wij ook de fietsen voor de 7 km terug naar huis.