[18-5-2015]

Foto: het restaurant in Goniadz.

Rik heeft bedacht dat we de fietstocht uit kunnen breiden met een bezoekje aan Osowiec en Goniadz omdat we anders wel erg vroeg in Gugny zijn. Zo gezegd zo gedaan. We fietsen over rustige wegen door kleine dorpjes met veel ooievaarsnesten en ooievaars. Als ik even stop, botst Rik zowat tegen me op en als we verder willen, blijkt zijn ketting van de fiets gelopen. Dat is erg naar. Wonder boven wonder lukt het mij de ketting die helemaal vast leek te zitten er weer om te krijgen en kunnen we verder. Rond half twee zijn we in Goniadz. Een plaats die niet veel voorstelt, maar waar we wel op een plattegrond diverse restaurants zien aangegeven. De eerste vinden we nooit, wel een paar winkeltjes voor als we geen restaurant vinden en over moeten schakelen op broodjes. Na wat zoeken vinden we een groot restaurant aan de rivier. Binnen is het erg chique, maar we doen vandaag niet moeilijk. Natuurlijk hebben ze geen echte lunchgerechten, maar we bestellen een warm voorafje bestaande uit aardappelpannenkoeken met kaassaus en gerookte forel. Dat blijkt een uitstekende keus te zijn. Met de koffie erbij zijn we in de dure tent toch maar 55 zloty kwijt (14 euro).

[18-5-2015]

Foto: de grote waterplas achter het restaurant in Goniadz.

We kijken nog even bij het water waar ook een Duitse gids staat die ons nog een oeverloper aanwijst. Het restaurant ligt aan de rivier, dus terug moeten we de helling op en omdat ik wil laten zien dat ik heel goed hellingen op kan fietsen, schakel ik met de 21 versnellingen fiets terug. Dat had ik beter niet kunnen doen, want nu vliegt mijn ketting eraf en slaat de boel helemaal vast. Ik moet de fiets de rest van de helling opduwen. Boven proberen we de ketting weer om de tandwielen te krijgen. Ook nu zit alles muurvast. Deze keer wint Rik het van de ketting. Als we net voor de tweede keer het zwarte vet van ons handen staan te vegen, staat opeens Jerzy met zijn auto naast ons: of we problemen hebben. We leggen uit wat er aan de hand is en hij gaat gelijk met de fietsen aan de slag, maar kan ook niets vinden. Hij wil de fietsen voor ons gaan ruilen, maar waarschijnlijk is het gewoon domme pech en heb ik te ver teruggeschakeld (het lichtste blad mag je eigenlijk niet gebruiken). We besluiten te kijken hoe het verder gaat en anders eventueel uit Gugny te bellen als er problemen zijn. Ik schakel de rest van de dag niet meer.

[18-5-2015]

Foto: moerasbos met berkenbomen, mossen en eenarig wollegras (Eriophorum vaginatum).

Als we weer terug zijn bij ons uitgangspunt – het station van Osowiec – staan we vlakbij het bezoekerscentrum en natuurcentrum van het park. Daar zijn we vlak voor sluitingstijd, maar gelukkig mogen we toch wel naar binnen. Binnen hebben ze veel souvenirs en uitsluitend Poolse informatie. Vanaf het station gaan we nu aan de tocht naar Gugny beginnen. We fietsen over de Tsarenweg, een prachtige weg, waarbij we vooral door het spar–jeneverbesbos dat op de morene groeit, fietsen. We komen ook door een mooi stukje hoogveen met een begroeiing van wollegras en berkenbos. Het bos wordt af en toe afgewisseld door een stukje weide, zoals bij het gehucht Dobarz. Even daarna komen we bij de afslag naar Gugny en een afslag de andere kant op naar Trzcianne.

[18-5-2015]

De weg naar Gugny is onverhard en later ook erg zanderig zodat we de laatste 100 m moeten lopen. Bij het huis waarvan we denken dat we er logeren, komen ze ons gelijk vertellen dat onze kamer boven is. We hebben een mooie kamer voor vijf personen met wc, douche, kookstel en koelkast. Die laatste twee hebben we niet nodig, want alle maaltijden en lunchpakket zijn inbegrepen. ’s Avonds eten we met z’n tweeën in de grote eetzaal aan de overkant van de weg. Het menu bestaat uit bietensoep, macaroni met gehaktsaus en groente en rolcake met vette crème toe. Er is geen bier, maar wel rode limonade. We lopen nog een klein rondje en dan is de dag wel gedaan.