[29-9-2005, Fort Portal]

Vandaag vertrek om 8 uur. We stoppen in Fort Portal voor boodschappen, en rijden dan naar Queen Elisabeth Park. Onderweg krijgen we uitzicht op de bergen van de Ruwenzori Mountains, echte bergen. Verder zien we ook een meer (Lake George).
We passeren de evenaar. We zijn er om 1 uur, en we hebben bijna geen schaduw. We weten nu zeker dat Oeganda aan de zomertijd doet. Niet zo zinvol rondom de evenaar, maar zal wel met afstemming met buurlanden te maken hebben. We hadden ons al eerder verbaasd over het feit dat het pas om 7 uur ’s avonds donker werd, terwijl het ’s morgens ook pas om half zeven licht werd. Zo zijn we dat niet gewend bij de evenaar.

Als we al in het park zijn, komen we langs de kant van de weg een eenzame tusker (oude mannetjes olifant) tegen. Die kunnen behoorlijk agressief zijn. Onze kleine bus laat de grote langs gaan, maar ook die durft er niet langs. Als hij even optrekt, draait olifant die met zijn kont naar de weg stond, zich plots om, en dreigt. De bus gaat razendsnel achteruit. Na ongeveer 20 minuten heeft de olifant er genoeg van en loopt langzaam en etend weg van de weg. Beide bussen hebben hard hun motor laten draaien om olifant weg te sturen. Olifanten houden niet van lawaai, maar of we echt indruk gemaakt hebben??

We zijn rond twee uur in Queen Elisabeth park. We stoppen eerst bij het hostel, maar daar is de camping niet. De camping ligt verderop met prachtig uitzicht over het meer. Op de camping zien we nu ook overdag nijlpaarden, maraboes, waterbokken en wrattenzwijnen.

Om 5 uur vertrekken we voor een game drive. We rijden door groen savanne landschap en zien waterbok, bush bok, Oeganda kob en een velvet monkey. We hebben veel geluk met de olifanten. We zien een grote groep vrouwtjes met jongen van allerlei leeftijd die de weg oversteekt. Later als Nathan al met licht aanrijdt stuiten we opnieuw op een overstekende groep. Door ons is de groep (moeders met jongen) gesplitst, en ze durven niet meer over. Na een tijdje rustig (nou ja) wachten rijden we voorzichtig door. Dit is echt spannend. Als we gepasseerd zijn, draait eentje zich om en komt even achter ons aan. Erg spannend! We komen pas om half 8 terug, en dan is het echt al donker.

We eten ’s avonds met de hele groep in de lodge. We durven niet samen ergens te eten, omdat we dan nooit in het donker de camping terug kunnen vinden. Later blijkt dat je helemaal niet terug mag lopen, veel te gevaarlijk met hippo’s en leeuwen.
De lodge is goed verkeerd. Een patserige blankentent met opgepoetste Afrikanen die bedienen. Echt een ouderwetse koloniale blankenclub met overal (zwart) personeel, een souvenirwinkel, een bar met zitje bij de openhaard met een trieste buffelkop op de schoorsteen. Alles is verkeerd behalve het eten. We hebben vegetarian cutlets met massalasaus, en dat is meer dan heerlijk.