[22-8-2011]

Vandaag gaan we in de buurt wandelen, richting Hallingkeid 15 km verderop. Vanuit Hallingkeid hoor je met de trein terug te kunnen. Nu lukt dat niet want het station is afgebrand. We lopen over de Rallerwegen, een onverhard pad dat vanaf hier tot Finse en Voss loopt. De omgeving is prachtig. Je loopt hoog boven in de bergen met fraaie uitzichten, prachtige meren en reusachtige hellingen met enorme brokken steen. Overal zijn watervalletjes en het is overal groen.

[22-8-2011]

Foto: bloeiende parnassia (Parnassia palustris).

Er is een overdaad aan mossen, varens, paardenstaarten, korstmossen, heide en bessen. We zien Parnassia, Dryas met grote vruchtpluizen, een grote, witte boterbloem, monnikskappen en een blauwe composiet die waarschijnlijk naar de naam Cicerbita alpina ofwel bergsla luistert.

[22-8-2011]

Foto: bovenop de helling loopt de overkapte spoorweg Oslo - Bergen. Over de overkapping stroomt een waterval.

Onderweg zien we zowel de spoorlijn naar Flåm als de lijn Oslo – Bergen.

[22-8-2011]

We passeren twee meren en aan het eind van het tweede meer staat op de kaart een cafetaria aangekondigd. In de omgeving is er niets dat daarop lijkt. Na het tweede meer klimt de weg flink en uiteindelijk komen we hoog boven een snelstromende rivier te lopen. Zo ver als we kunnen kijken, blijft de weg zo hoog boven het dal lopen en we besluiten terug te gaan. Aan het eind van het tweede meertje was een splitsing en we gaan nu de andere weg proberen die niet op de kaart is aangegeven. Het andere pad gaat over een bruggetje en blijkt een goed pad te zijn, maar wel met flink klimmen. Het weer is zeer wisselvallig, dan weer helemaal grijs en dan weer met grote blauwe stukken in de lucht. Af en toe schijnt een lekker zonnetje en dan weer regent het licht. De temperatuur is wel laag. We lunchen aan het zijpad op een mooi plekje met uitzicht over het meer, maar vanwege de kou eet Rik zijn tweede broodje lopend op. We passeren een paar huisjes, waarschijnlijk vakantiehuisjes van mensen de komen vissen. Na een hele tijd lopen, komen we uit bij een ander zijdal, ook weer met mooie meertjes en een kudde grazende koeien. Later op de kaart zien we dat we door het Låvidalen hebben gelopen en als we maar lang genoeg zouden hebben doorgelopen op een weg naar Aurland uitgekomen zouden zijn.