[11-8-2011]

Foto: de hal waar de Nobelprijzen uitgereikt worden.

Het ziet er buiten prachtig uit: een strakblauwe lucht en zonnig. Vandaag laten we de Thon-paraplu maar thuis.
We beginnen met de stadswandeling en starten bij het raadhuis. Een modern gebouw bestaande uit twee hoge torens met een lager middendeel. De centrale hal is enorm groot en wordt gebruikt om jaarlijks de Nobelprijzen uit te reiken. De hal is mooi, licht en ruim met veel wandschilderingen en mozaïeken.

[11-8-2011]

Vanaf het raadhuis lopen we naar het grote plein voor het raadhuis: een gigantisch plein met een enorme vijver met fontein. Het plein komt uit op het havenfront waar de havencruises en de ferry’s vertrekken.

[11-8-2011]

Foto: op het marmeren dak van het operagebouw.

Na de koffie lopen we via de loopbrug naar de opera. Een uiterst modern gebouw dat in 2008 opgeleverd is. In de loopbrug naar de opera hangen foto's van de bouw die jammer genoeg in 2006 stoppen. Op de plek waar nu een grote, moderne opera staat, was vroeger gewoon water. Zelfs als je niet geïnteresseerd bent in moderne architectuur, dan nog is dit gebouw de moeite van een bezichtiging waard. Het is een enorm groot en hoog gebouw met binnen een grote hal en een restaurant dat uitkijkt over het water. Buiten loopt het dak als een soort onregelmatige helling op. Het hele dak is van marmer en het reliëf van het marmeroppervlak geeft speciale effecten. Over het schuine dak kan je tot bovenaan lopen en van daaruit heb je prachtig uitzicht.

[11-8-2011]

Foto: het paleis waar de Noorse koning (Harald V) woont.

De lunch gebruiken we in de paleistuin van het paleis dat nog steeds de officiële woonplaats van koning Harald V van Noorwegen is. Onze lunch wordt muzikaal omlijst door de militaire kapel die strak in het gelid voor het paleis staat te spelen.

[11-8-2011]

Foto: Henrik Ibsen voor zijn museum en vroegere woonhuis.

Via de universiteit en het nationaal theater lopen we naar het Ibsenmuseum, waar beneden een overzichtstentoonstelling is. Boven is het huis waar hij de laatste elf jaar van zijn leven gewoond heeft. Het woonhuis mag je alleen met een gids bezoeken. Wij zijn de enige twee kandidaten en krijgen daardoor een privé rondleiding van een jonge, enthousiaste gids die veel over Ibsen weet te vertellen en ons het prachtige huis laat zien.
De werkkamer van Ibsen is nog origineel met zijn bureau aan het raam met uitzicht op de paleistuin. Tegen de muur staat de sofa waar hij van zijn vrouw niet op mocht liggen als hij moest werken. In de andere kamers staat een aantal originele meubels, maar daarnaast ook in stijl nagemaakte meubels. In de meest luxe salon staat een piano. Noch Ibsen, noch zijn vrouw speelde piano, maar een piano – een hoog Duits model – was een statussymbool en als zodanig dus erg gewenst. Waarschijnlijk heeft vooral Grieg, die een goede vriend van Ibsen was, erop gespeeld. De eetkamer is groot genoeg om grote gezelschappen op het diner uit te nodigen, maar dat gebeurde nooit. De Ibsens waren erg op zichzelf en gasten waren er nooit.

Ibsens zoon, Sigurd, haalde het in zijn hoofd om te willen trouwen met Bergliot, dochter van een andere beroemde Noorse schrijver, Bjørnstjerne Bjørnson. In tegenstelling tot Ibsen was Bjørnson een extroverte figuur die graag discussieerde. Ibsen mocht hem volstrekt niet en was fel tegen het voorgenomen huwelijk en uit protest heeft hij de bruiloft van zijn enige zoon ook niet bezocht. Enige zoon is trouwens niet correct. Op 17-jarige leeftijd toen hij tijdens zijn farmaciestudie in een apotheek werkte, heeft hij een 10 jaar oudere vrouw zwanger gemaakt. Hij heeft noch van die vrouw, noch van haar zoon ooit iets willen weten. Wettelijk was hij verplicht om te betalen, maar gezien het feit dat hij altijd krap bij kas zat, ging dat niet van harte en dreigde hij zelfs wegens wanbetaling in de gevangenis te belanden.

In de bibliotheek naast de eetkamer is een bescheiden hoeveelheid boeken van de hele familie Ibsen. Later deed Ibsen het voorkomen alsof hij niet graag andere schrijvers las en of alles wat hij schreef puur uit zijn eigen brein ontsproten ideeën waren. Dat is niet waar. Hij heeft veel grote schrijvers als Goethe en Shakespeare gelezen, maar hij vond het interessanter om als onafhankelijk denker gezien te worden. Ibsen was een ijdele man die zijn postuur niet mee had. Hij was behoorlijk klein. Dat compenseerde hij met een enorme bos haar, die hij elke twee weken door de kapper liet verzorgen. Kortom een gecompliceerd mens en geen levensgenieter. Ibsen was in zijn tijd een plaatselijke beroemdheid en de toeristische attractie van de stad. Mensen stonden rijen dik op eerbiedwaardige afstand te kijken hoe Ibsen, die elke dag op een vaste tijd hetzelfde rondje liep, van zijn huis naar het Grand café wandelde. Daar had hij zijn eigen tafeltje en stoel waar hij in zijn eentje aan een tafeltje met een glas uit Duitsland geïmporteerd bier de krant las en de mensen observeerde. Niemand dorst hem aan te spreken, niemand dorst hem te benaderen. Later ging zijn gezondheid achteruit en na zijn tweede herseninfarct kreeg hij van de koning de sleutel van het hek van de koninklijke tuinen, zodat hij daar ongestoord kon wandelen.

[11-8-2011]

Foto: het gebouw van de arbeiderspartij aan een groot plein, waar op 22 juli een bomaanslag door Anders Breivik had plaatsgevonden.

Van het Ibsenhuis gaan we via een niet bijzonder reptielenhuis naar de Island ferry’s voor een ferry naar de kleine eilandjes in de baai bij Oslo.
Terwijl we daar heen lopen stuiten we op een afgezette straat met veel politiebewaking. Onbedoeld staan we bij het gebouw dat we van de nieuwsfoto’s kennen en dat ingepakt in plastic staat. Van de omliggende gebouwen zijn alle ramen vervangen door spaanplaat. Ook op verdere afstand zien we nog veel panden waarvan ramen stuk zijn. Wat je nog kan zien van het ingepakte gebouw ziet er niet vrolijk uit. Als je het zo ziet, maakt het wel indruk op je. Ook bij de Dom hebben we ontzettend veel (verwelkte) bloemen ter herdenking van de slachtoffers van half juli zien liggen.

[11-8-2011]

Foto: uitzicht tijdens ritje met de busboot.

Met de Island ferry maken we een mooi rondje naar kleine eilandjes in de baai bij Oslo en daarna is ook deze volle Oslo dag op.