[10-8-2011]

Foto: bij het parlementsgebouw staat een ooit door een gevangene gebeeldhouwde leeuw.

Als we opstaan zien we in de ontbijtzaal op de tweede verdieping de regen in dichte vlagen neerkomen. Rik neemt de opvallend rode paraplu van de hotelkamer mee, ik heb mijn eigen, kleine, opvouwbare parapluutje dat volstrekt nutteloos blijkt. Op straat zien we opvallend veel – modieus geklede – vrouwen met kaplaarzen lopen. We gaan eerst naar het station voor de maanden geleden via internet gekochte treinkaartjes Oslo-Bergen. Na het invoeren van de code spuugt de automaat zonder lang nadenken onze twee tickets uit.

Noorwegen bestaat relatief kort als zelfstandig land. Vóór die tijd was het via unies vooral met Denemarken, maar ook met Zweden verbonden. Door huwelijken tussen de monarchen van Noorwegen, Denemarken en later Zweden werden de Scandinavische landen midden 14e eeuw verenigd in de Unie van Kalmar. Nadat Zweden in 1536 besloot uit de unie te stappen, bleven Noorwegen en Denemarken over. In de Middeleeuwen ging het economisch slecht met Noorwegen en Denemarken werd het belangrijkste land in de regio. In 1814 als Napoleon bij Leipzig verslagen is, hoort Zweden bij de winnaars. De bondgenoten beloven Zweden, dat Finland aan de Russische tsaren kwijt is geraakt, Noorwegen ter compensatie. Na een militaire aanval op Denemarken staat de Deense koning Noorwegen aan de Zweedse rivalen af. Noorwegen komt nu in een unie met Zweden. De rancune ten opzichte van de Zweden komt al snel naar voren en tegen het einde van de eeuw lopen de conflicten hoog op. Uiteindelijk sluiten beide landen een overeenkomst voor een vreedzame ontbinding van de unie en in 1905 wordt Noorwegen een onafhankelijk land. De Deense prins Carl wordt koning Haakon VII van Noorwegen.

[10-8-2011]

Foto: vijver in het Akershusfort.

Vanaf het station wandelen we richting het fort Akershus. Oslo werd sinds de regeerperiode van Haakon V (1299-1319) voor het eerst permanent door een koning bewoond. Hij begon met de bouw van de vesting Akershus. Een eeuw later was de rol van Oslo verminderd tot die van een provinciaal administratief centrum, met koningen die vanuit Kopenhagen regeerden. In 1624 werd Oslo door een brand grotendeels verwoest, maar de Deens-Noorse koning Christiaan IV liet de stad herbouwen en veranderde de naam. Zoals in onze stadswandeling fijntjes wordt opgemerkt: 'In all his modesty, he decided to rename the city to Christiana’. In 1925 werd de naam weer terug veranderd in Oslo.

[10-8-2011]

Foto: een herstelde toren waarbij oude stenen zijn gebruikt.

Onder Christiaan IV werd de vesting verbouwd tot een renaissance-kasteel. De vesting heeft met succes vele belegeringen overleefd en is ook nu nog steeds militair gebied. Gelukkig voor ons kan je wel grote delen van het fort bezoeken en het kasteel bekijken. Bij de informatie lezen we dat een groot deel van het fort dienst heeft gedaan als gevangenis met een uitermate berucht regime en roemruchte gevangenen. Een van de gevangen heeft zijn sporen in de stad nagelaten. Zijn straf bestond uit het beeldhouwen van een leeuw, een taak waar hij wonderlijk veel talent voor had. De leeuw staat nu samen met een identieke leeuw voor het parlementsgebouw.

Met onze nieuw aangeschafte Oslo-pas mogen we het kasteel in. Het is een mooi, oud kasteel met een leuke onderaardse gang en grote zalen, onder meer één met grote tafels en veel stoelen waar ook nu nog banketten gegeven worden. In de nieuwer aangebouwde vleugel is een deel van de oude toren gebruikt en dat kan je nog terugzien aan de stenen.

[10-8-2011]

Na het kasteel wandelen we rond over de rest van het fort waar een prachtige muur omheen staat en waar nog opgedofte wachten rondlopen die vandaag geheel terecht in regenkleding zijn gehuld.
Vanaf het fort hebben we uitzicht op een gigantisch cruise schip. Het is geen schip, maar een drijvend flatgebouw: de Queen Mary 2. De drijvende flat is zo groot dat je vanaf het hoogste punt van het op de heuvel gelegen fort zowat recht de bovenste etages van de flat binnen kan kijken.

[10-8-2011]

Vanaf het fort hebben we uitzicht op een gigantisch cruise schip. Het is geen schip, maar een drijvend flatgebouw: de Queen Mary 2. De drijvende flat is zo groot dat je vanaf het hoogste punt van het op de heuvel gelegen fort zowat recht de bovenste etages van de flat binnen kan kijken.

Via een lange omweg lopen we naar de ferry’s die ons naar drie musea op het Bygdø schiereiland brengen. Als eerste gaan we naar het Fram museum. De Fram (Noors ‘voorwaarts’) heeft drie spectaculaire reizen gemaakt.
De eerste was met Nansen die, op basis van uit het ijs vrijgekomen wrakhout van een verongelukt schip, bedacht dat de stroming iets wat ingesloten was in ijsschotsen vanzelf naar de Noordpool zou meevoeren en het later meer westelijk weer vrij zou laten. Hij liet een stevig schip bouwen dat bestand was tegen invriezen in het ijs, nam voor vijf jaar voor 12 man en 109 honden eten mee en vertrok in juni 1893 vanaf Rusland, richting poolijs. Zijn theorie klopte aardig, alleen boog het schip teveel zuidelijk van de Noordpool weer naar het westen af en bereikte dus niet de Noordpool. Met sledes en ski’s is Nansen samen met een maat op zoek gegaan naar de Noordpool. Die hebben ze niet gevonden. Het schip was ondertussen verder gedreven en de vraag was dus hoe ze hun schip weer terug konden vinden. Uiteindelijk heeft een ander schip de twee gevonden en ze meegenomen.
De tweede reis voor wetenschappelijk onderzoek ging ook richting Noordpool.
De derde reis zou ook naar de Noordpool moeten gaan, maar Amundsen had bedacht dat hij liever wilde proberen om de Zuidpool te bereiken. Het was wel duidelijk dat de Zuidpool niet per schip te bereiken was. Het was dus zaak om met het schip zo ver mogelijk zuidelijk te komen en dan verder over land te gaan. Het eerste seizoen gebruikte Amundsen om op strategische plaatsen met sledes vooraf voedsel- en reservedepots aan te leggen. In de Antarctische zomer daarna begon de eigenlijke tocht naar de Zuidpool. Het schip kwam zuidelijker dan welk schip ooit en vandaar af gingen de mannen op pad. Na een barre tocht slaagden ze er in om in 1910 als eerste de Zuidpool te bereiken. Overigens is Amundsen nooit heel rijk van zijn ontdekking geworden, want hij is meerdere keren nog net op tijd door sympathisanten van een financiële ondergang gered.

[10-8-2011]

Vanaf het Fram museum steken we over naar het Kon-Tiki museum waar de Kon-Tiki en de Ra I en II tentoongesteld staan. In 1947 is Thor Heyerdahl met de Kon-Tiki, een balsahouten vlot, van Peru naar Polynesië overgestoken. Later is hij met de Ra 1 (bijna) en met de Ra 2 overgestoken van Marokko naar het Caribisch gebied. Met zijn tochten wilde hij aantonen dat vroegere beschavingen uit Zuid Amerika wel degelijk naar Polynesië hebben kunnen varen.

[10-8-2011]

Foto: het Osebergschip.

Ons derde botenmuseum van vandaag is het Vikingmuseum met drie in grafheuvels gevonden Vikingschepen. De schepen werden gebruikt om belangrijke personen in een soort opbouw op het schip te begraven. Omdat de Vikingen dachten dat je ook in het leven hierna spullen nodig had, gingen er tenten, sleden, paarden, honden, eten, gereedschappen en sieraden mee. Zowat alle grafheuvels zijn door grafrovers bezocht en men vermoedt dat veel kostbaarheden verdwenen zijn.
We zien het Osebergschip waarin het lichaam van een welgestelde vrouw en haar slaaf zijn gevonden. Het is een schip met een lage rand en versierd met mooi houtsnijwerk en vooral geschikt voor reizen langs de kust. In het graf zijn versierde sleeën, een houten kar en houten kisten gevonden. Het grootste schip is het Gokstadschip, een degelijk schip met een hoge rand, waarin het skelet van een man is gevonden. Naast het schip zijn in de grafheuvel drie kleinere schepen , een tent en een slee gevonden. Verder zijn de skeletten van twaalf paarden, zes honden en een pauw (!) aangetroffen. Het derde schip is het Tuneschip, dat als eerste ontdekt is en in relatief slechte staat verkeert.

[10-8-2011]

Als we om zes uur uit het Vikingmuseum komen, is het droog. Met de metro gaan we naar de skischans. Met een lift kan je tot helemaal bovenaan de skischans van waaraf de springers starten. Wij mogen gelukkig met de lift terug.