[18-12-2009]

Na een wandelingetje door het teak forest stappen we met bagage in een jeep die ons de komende dagen in het park zal vervoeren. UP heeft nu een paar dagen vrij en Nafish is onze parkgids.

Naar Dhikala is het 42 km, maar de tocht is al een echte gamedrive. We zien barking deer, die hier veel tammer lijken, sambar deer en spotted deer.

Er is een website van een touroperator die lijkt op een officiële website, maar waarop je keurig wordt geattendeerd dat het een touroperator betreft. Het geeft aardige informatie over het park.

[18-12-2009]

Bij ‘Crocodile point’ zien we inderdaad een krokodil, maar ook de gharial (Nederlandse naam Gangesgaviaal), een heel rare krokodil met een lange smalle snuit, die bij de mannetjes voorzien is van een stevige knobbel. Ze zien er nog prehistorischer uit dan gewone krokodillen. Het water is zo helder dat je van boven, vanaf de klif, de vissen in het water kunt zien zwemmen. We zien een enorme meerval en ook nog andere grote vissen. We zien ook nog een otter wat volgens Nafish heel bijzonder is.

[18-12-2009]

Foto: landschap in het park.

Om half twee arriveren we bij Dhikala Guesthouse, een door de overheid gerund guesthouse. Zoals de Travel-Inn man, Manash, al had beloofd, worden eerst onze bedden afgehaald en voorzien van schone lakens die Nafish meegenomen heeft. Ook hebben ze handdoeken meegebracht. Vergeleken met het paleis in Bharatpur is deze kamer inderdaad ‘basic’, maar alles wat je nodig hebt is er: een schoon bed, een lamp, een stoel, een badkamer met zeep, wc-papier, licht en zelfs warm water en een spiegel.
Ook de lunch is prima: een keuze uit verschillende vegetarische gerechten, heerlijke chapati’s en een fles water. Op aanraden van Manash vegen we de bordjes met een zakdoekje schoon en slaan we de yoghurt (die er erg lekker uitziet) over. Het lijkt ons wat overdreven, maar als een lokaal persoon het aanraadt, doen we het toch maar.

De middagrit doen we met een gids die alles weet en alles ziet. We zien maar liefst vier verschillende soorten ijsvogels, waaronder de prachtige crested en de leuke zwart-witte pied. We zien ook twee nieuwe spechtensoorten. Verder veel hertjes en een mongoose. We zien geen tijger, maar zo langzamerhand verwachten we die hier niet te zien. De begroeiing is te dicht en het gras is te hoog. Het is een leuke rit door een prachtig park. Midden door het park stroomt de Ranganga rivier en het hele park bestaat uit valleien en steile hellingen. Af en toe zijn er rondom het water grote riet en grasvlakten en het wemelt er werkelijk van de kleine en grotere vogels.

[18-12-2009]

Terug bij het guesthouse zoeken we vanaf het uitkijkplateau nog naar de wilde olifanten en we vinden ze nog ook. De temperatuur is hier laag: buiten jasjes aan en binnen twee vesten. Het eten is hier al om zeven uur. Na het eten houden we het tot negen uur vol, maar dan wordt het echt te koud om niet diep onder de dekens te liggen.