[7-12-2009]

Foto: ook hier languur aapjes.

Opnieuw vroeg op, dit keer om even voor vijven Het blijkt dat zowel Deepak als Darsa met ons meegaan. We vertrekken weer in een vergelijkbaar jeepje, hebben weer dikke kleren aan en een dekentje (dit keer een dekentje samen) voor over de benen. Door een spraakverwarring over kruiken en dekens hebben we nu zelfs een kruik voor in de jeep. Het is hier iets minder koud dan in Kanha.

Gisteren hebben we al gehoord dat je hier alleen vastgestelde routes mag rijden die je opkrijgt bij het aanmelden. Wij hebben route A/B - er zijn vier routes: A, B, C en D. Het park is heel anders dan Kanha. Het bos is meer open, de begroeiing komt wel overeen: ook weer overheersend Sal bos en veel bamboe. In eerste instantie lijkt het park ook minder heuvelachtig, maar daar komen we al snel van terug. Op veel plaatsen zie je hoog oprijzende steile wanden en op het allerhoogste plateau staat het fort. De wegen kunnen ook behoorlijk steil zijn en zijn een stuk slechter dan in Kanha. Vaak rijden we over bumpige rotsen of door rul zand. De stukken grasland lijken hier groter dan in Kanha en net als in Kanha zijn de dorpjes die in het park lagen nu verplaatst naar buiten het park. Het park heeft nu geen bewoning of begrazing meer.
Het park heeft een lange historie, je vindt er veel grotten, en in sommige daarvan vind je rotstekeningen van bewoners die hier zo’n 3000 tot 4000 jaar geleden woonden. Voordat het park de status van natuurpark kreeg, was het een jachtgoed van de maharadja.

We gebruiken de ochtend vooral om lekker rustig vogels te kijken. Deepak (echte vogelaar), Darsa en de parkgids zien er heel wat, onder meer de little adjutant (een soort maraboe). Verder zien we veel bekende vrienden zoals spotted deer, sambar deer, de languur aapjes en relatief veel wilde zwijnen

Ook hier moeten we halverwege stempelen bij het centrale punt, dat hier een stuk primitiever is dan in Kanha park. De toiletten zijn ver onder de maat. Achter of rondom de toiletten gaan is uitgesloten, want het is een druk punt en je zit overal in het zicht. Geen thee voor vertrek dus. Ook na de pauze kiezen we voor een rustige vogelrit. Vanmiddag gaan er andere gasten mee en gaan we tijgers zoeken en dat betekent dat we sneller door zullen moeten rijden.

[7-12-2009]

Foto: bij het huisje; silver spiked cocks comb (Celosia argentea).

Om kwart over tien gaat het park dicht. Wij gaan naar huis voor een uitstekend ontbijt. Na een korte pauze is het alweer tijd voor een lunch waar we nog niet echt aan toe zijn. We spreken af dat ze morgen iets kleins maken als lunch.

[7-12-2009]

Foto: egrets in dode boom.

De aangekondigde andere gasten zijn nog niet gearriveerd, dus we gaan opnieuw samen met Darsa en Deepak op stap. Ook nu zien we geen tijgers, maar de rit is weer erg mooi en we genieten van alle herten, vogels, aapjes en wilde zwijnen die we zien.

[7-12-2009]

Foto: spotted deer.

De terugrit verdient wel een vermelding. Op een te ver punt in het park blijven we te lang wachten of we een tijger zien. Aangezien we exact op tijd het park uit moeten zijn, is er nu te weinig tijd over voor de terugrit. Daarnaast besluit onze parkgids (die wel houdt van een stoere rit) dat we niet achter het jeepje voor ons blijven rijden omdat die te veel stof maakt. We nemen een lange route en moeten nog meer haasten. In een onverantwoord hoog tempo racen we over een ongelijke weg vol rotsen en andere hindernissen naar de uitgang. We zijn maar blij dat er toevallig geen enkel dier besluit om het pad op te stappen. Een noodstop was in het open jeepje zonder veiligheidsgordels nooit goed afgelopen. Maar goed, ook vandaag komen we weer heelhuids thuis.