[24-11-1997]

Foto: toegangspoort Patan.

We wandelen, deels langs de rivier Bagmati, naar Patan. Langs de rivier is het minder druk, daar zijn wat veldjes met groente, mensen die zichzelf wassen of de was doen of wat rondhangen. Naar het centrale plein, net als in Kathmandu heet dat Durbar Square, is het door Patan nog wel een stuk wandelen door drukke straten, blauw van de uitlaatgassen. Het uitzicht op het plein vanaf een terras op vijf hoog is mooi.
Pas tegen vieren komen we bij de dierentuin, maar die blijkt 's maandags gesloten. Als we op een stoepje gaan zitten, worden we vriendelijk weggestuurd met wat vage toelichting als 'Tibetan camp', 'in ten minutes', 'Krishna Monday'. Snappen doen we het niet, maar we gaan maar.

De vogelgids lag niet klaar op het afgesproken tijdstip. De vogeldeskundige is er zelf niet, maar over een uur...
Als we 's avonds weer langsgaan is de gids ook niet klaar. 'Morgen!'