[4-12-1997]

Al voor vieren op vanwege het bekijken van de zonsopkomst over de Himalaya vanaf Tiger Hill (vlakbij Ghoom). Ook veel Indiërs maken dit uitstapje. Mt. Everest was een paar minuten lang duidelijk te zien.

[4-12-1997]

Foto: tijdens de staking heeft men tijd om op een carom board te spelen.

Om half negen vertrek naar Gangtok in Sikkim. We rijden continu over bergwegen, met onnoemelijk veel (haarspeld)bochten en een rivier in de diepte. We zien veel kleine theeveldjes; die zien we al sinds Nepal. Vreemd genoeg was er rond Darjeeling, toch bekend van de thee, minder thee te zien.
Sikkim is weliswaar geen onafhankelijk koninkrijk meer, maar er is wel een grens en een permit is noodzakelijk. Bij de grenspost in Rangpo krijgen we te horen dat vandaag de ambtenaren staken in Sikkim. Na een oponthoud van een uur of twee moeten we omkeren. De officials bij de grens willen ons niet doorlaten omdat ze vrezen dat we in Sikkim met stenen zullen worden bekogeld. In principe is het een eendaagse staking, zodat we het morgen opnieuw kunnen proberen.

[4-12-1997]

Foto: papierfabriekje in Kalimpong.

Na onderling overleg besluiten we naar Kalimpong te gaan omdat daar wat kloosters, een orchideeënfarm em wandelmogelijkheden zijn. Het is een wat trieste plaats, waarschijnlijk mede door het grauwe weer, met opvallend veel schoenenwinkeltjes. Met wat moeite vinden we een hotel dat gerund wordt door Tibetanen.
De kraan in de kamer behoeft aandacht: de knop draait oneindig door, maar als je heel secuur manoeuvreert is er een stand waarbij de straal bijna ophoudt. Het lichtknopje is solidair: in de beide uiterste standen van het knopje is het licht uit, maar ergens in het midden is er een stand waarbij het licht brandt. De lichtsterkte fluctueert sterk, zodat de kans op het uitvallen van de stroom groot lijkt. Dat klopt, want het eten in de lobby doen we bij kaarslicht.

[5-12-1997]

's Ochtends naar de orchideeënkwekerij in Kalimpong. De kweek vindt niet voor de bloemen plaats maar voor de scheuten. De baas spreekt erg goed Engels en legt uit dat ze niet aan veredeling doen omdat ze dat in het Westen toch beter doen. Verzamelaars willen altijd het nieuwste en dan zijn ze in India te laat. Wel zijn ze goed in het leveren van 'gaten in de verzameling'. Volgens deze man is de drank in Sikkim bewust overvloedig en goedkoop, zodat de onafhankelijkheidsneigingen geen kans krijgen. Op zijn aanraden gaan we ook nog op zoek naar een lokaal papierfabriekje waar ze papier maken uit de bast van moerbei en peperboompjes.

[5-12-1997]

Om 13.00 gaan we weer op weg naar Sikkim. De grens tussen Bengalen en Sikkim is nu minutenwerk en de rit naar Gangtok gaat nog steeds door de bergen met continu (haarspeld)bochten. Gangtok lijkt een vriendelijke stad, met inderdaad veel drankwinkels.

[6-12-1997]

Foto: straatbeeld Gangtok.

Het is lastig met een plattegrond de weg te vinden in Gangtok. Tussen de verschillende straten lopen lange steile trappen, zodat de straten op een kaartje dichter bij elkaar liggen dan je ervaart.
Bij het Royal Palace, al is het sinds 1975 geen koninkrijk meer, mogen we van de bewaker niet door de poort. Wat we ervan zien, is het geen echt luxe paleis. Ook de bewaker spreekt nauwelijks Engels maar zegt wel steeds 'White Hall' en kent de volzin 'King rich, we poor'. De 'White Hall' zal de White Memorial Hall zijn bij het Ridge Park. Het gebouw is vrijwel leeg, maar is kennelijk een museum geweest gezien het opschrift 'Wing of Paleontology' op een van de muren en een aantal opgezette wildkoppen op de verder lege binnenmuren. In een erker hangt nog een boksbal. In het Ridge Park is een Flower Exhibition die is opgezet als een orchideeënshow. Daar zijn echter nogal wat gaten in gevallen en die zijn nu opgevuld met grote saaie stukken afrikaantjes, viooltjes, e.d.

We proberen de Royal Chapel, maar ook daar mogen we niet in. Volgens behulpzame lokale mensen geldt er wel een bezoekverbod maar dat is voor mensen uit Bengalen en niet voor buitenlanders. We steken er verder geen moeite meer in. Dan maar het Deer Park dat alleen via een ongelukkige trap en een smal paadje langs een vrij steile wand bereikt kan worden. Eenmaal boven blijken alle gammele hokken leeg. We worden door een soort bewaker door het hek geleid (kennelijk zijn we via de sluiproute binnengekomen) dat daarna direct op slot gaat. Op het hek staat dat de dieren verplaatst zijn naar de 'Himalayan Zoological Garden'.
Na deze ochtend kunnen we concluderen dat de toeristische infrastructuur in Gangtok nog in ontwikkeling is.

[6-12-1997]

's Middags gaan we met twee anderen in een taxi naar Rumtek, 24 km van Gangtok. Het is een groot klooster; monniken zijn bezig met gezang begeleid door hangende trommels en cymbalen. Van het plafond hangen mooie doeken in vele kleuren. We worden rondgeleid door een jonge man die in het hotel naast het klooster werkt. We krijgen een verwarrende uitleg over de 17e Karnapa (een reïncarnatie van Boeddha) die volgens sommigen in Tibet, maar volgens anderen in India geboren is. We staan op dat moment in de Golden Stupa, waar de resten van de 16e Karnapa liggen. De bewaker daar begrijpt kennelijk de Engelse uitleg van onze gids en wordt ontzettend kwaad en eist dat we direct vertrekken. Onze gids heeft partij getrokken voor de verkeerde reïncarnatie! Dat boeddhisten de gelijkmatigheid zelve zouden zijn, is geen wetmatigheid.