[17-1-1998]

Foto: Gateway of India, naast het Taj Mahal hotel.

Zoals in zoveel grote steden komen we in Bombay tijd tekort om alles te doen wat willen.
We bekijken onder meer de Elephanta Caves, zo genoemd naar een groot beeld van een olifant, dat inmiddels verdwenen is. De grotten zijn op een eiland en bestaan uit aan de Hindoe God Shiva en zijn vrouw Parvati gewijde tempels. We boeken een tourtje naar het eiland dat vertrekt bij de Gateway of India en een uurtje moet varen.

De tweede dag in Bombay bezoeken we het Science Centre, een soort Evoluon achtig museum met veel leuke doe-dingen. De doe-dingen (balletjes die je omhoog kan takelen, en daarna allerlei dingen in beweging zetten, ogentest, meten van reactiesnelheid, gebitten van dieren raden enz) zijn erg leuk tot na de lunch. Als we terugkomen van de lunch blijkt heel schoolgaand Bombay, op zondag, in het museum te zijn. Als je ergens kijkt, duiken er van zeven kanten kinderen op, die met erg veel handjes alle knopjes, handels en dergelijke aanraken, overigens zonder één seconde aandacht voor de bijbehorende uitleg. De trappen, gangen en zalen zijn veranderd in één grote mierenhoop. Na een poosje geven we maar op. Buiten op het parkeerterrein tellen we negen lege schoolbussen, geen wonder dat het niet heel grote museum daardoor druk lijkt!

Een andere, ook drukke bezienswaardigheid vormt het aquarium. De informatievoorziening is goedbedoeld, maar erg vermakelijk. Er staan plaatjes (zonder naam) van vissen die niet in het aquarium zitten, de vissen die er wel zijn, staan weer niet op het plaatje. Overal een bordje met ‘vis’ zou ongeveer evenveel informatie hebben gegeven.
Het aantal Indiase bezoekers is bij alle dingen die we bezoeken opvallend groot. Overal zijn mensen, en overal zijn veel mensen.