[17-9-2006, Manu]

De volgende ochtend begint de regen opnieuw als we aan het inpakken zijn. Vandaag hebben we geen haast, dus stellen we het vertrek uit tot 8 uur, en dan is het droog. Dat duurt niet lang. Vrijwel de gehele 2,5 uur dat we varen, regent, stortregent of giet het. De lucht is grauw, en van de vogels zien we vooral zwarte silhouetten. We hebben ons bezoek niet in de verkeerde tijd gepland, zulke regen is uiterst ongewoon, maar ja daar hebben we weinig aan.

Gelukkig wordt het ´s middags droog, en blijft het daarna ook droog. Nu is het warm en vochtig zoals beloofd. We gaan wandelen en genieten van een geweldige voorstelling van de squirrel monkeys.
De squirrel monkeys zijn de kleine doodshoofdaapjes die ook in Apenheul los mogen lopen. Hier zien we ze in het echt. Vanwege de regen hebben ze ontzettende honger, en op zoek naar eten springen ze van boom naar boom recht over je hoofd. Ze lijken zich weinig van onze aanwezigheid aan te trekken. Ze zitten echt vlakbij. Normaal gesproken zie je aapjes in het dichte regenwoud in een flits, soms zie je alleen een kopje of een staart, maar hier regent het apen om ons heen. Ze leven in grote groepen (100 of zo), en we weten het niet 100% zeker, maar we denken ze alle honderd gezien te hebben.

[17-9-2006, Manu]

De ‘walking tree’ laat (veel) wortels uit zijn stam ontspruiten. Met zijn kruin zoekt hij het licht op. Vervolgens laat de boom de wortels zo uit de stam ontspruiten dat hij zijn stam later weer recht kan trekken. Hij ‘wandelt’ zo naar het licht.

[17-9-2006, Manu]

’s Middags maken we met de catamaran een tocht over het oxbow lake waar we ongelofelijk veel vogels zien. Prijswinnaar onder de vogels is vandaag de hoatzin. Een prehistorisch uitziend beest met een kuif, een blauw gezicht en een kalkoen postuur.

Uitgebreide informatie is te vinden op de Engelse Wikipedia.