[8-8-2006, Pantanal]

Zelfde programma als gisteren. Eerst ochtendwandeling tot ontbijt. Heel rustig met mooie zonsopgang en ontwakende natuur.

[8-8-2006, Pantanal]

Na het ontbijt maken we opnieuw een wandeling, waarbij we bijna Ailton kwijt raken. Ailton rolt een stuk hout weg om te kijken wat eronder zit, en legt het later een beetje scheef, met takjes eronder, terug. Zo kruipen er spinnen in die hij volgende keer kan laten zien. Florence die achteraan loopt, roept ons terug: er ligt een slang. Het is een uitermate gevaarlijke slang (soort ratelslang) die zo giftig is dat je binnen de kortste keren na een beet dood bent. Als Ailton zich realiseert hoe dicht bij de slang hij het hout (met blote handen) verplaatst heeft, en wat er had kunnen gebeuren, slaat hem de schrik echt om het hart. Al de tijd dat we kijken, ligt de slang met zijn kopje omhoog in de aanvalshouding.
We leren gelijk dat je aan slangen kan zien of ze gevaarlijk zijn. Slangen met een platte kop en een driehoekig hoofd zijn altijd gevaarlijk, vooral als ze streepvormige ogen hebben. Slangen met een ronder hoofd en ronde oogjes zijn veel minder gevaarlijk.

[8-8-2006, Pantanal]

’s Middags gaan we opnieuw voor een boottocht. De boottocht is minder heet dan gisteren, en levert een grote leguaan, een slang, otters en aapjes op.
We stoppen weer bij de slaapboom die vandaag als extra attractie een hele volle maan heeft.

De Fransen zijn echt fanatiek. Bij een havik discussiëren ze tijden over wat het nu is. Ze zijn het erover eens wat het is, maar hij ontbeert vlekken op de flank. Met alle studiemateriaal blijven ze tobben tot de vogel het probleem zelf oplost door weg te vliegen. Overigens is hun gepuzzel en gediscussieer helemaal niet storend. Ze laten ons mee profiteren van wat zij extra zien, en hebben ook oog voor andere dingen.
Ailton weet een uitstekende mix te regelen voor alle interesses.