[16-3-2014]

Foto: het landschap onderweg in Mexico vanuit de bus.

Quetzaltenango is het vertrekpunt voor de reis naar San Cristóbal de las Casas in Mexico. Het is een lange rij- en reisdag. We rijden via Huehuetenango naar La Democracia en even voorbij La Democracia is de grens. We blijven door het droge berglandschap van het noorden rijden met veel droog bos, bestaande uit dennen en eiken. Tot aan de grens rijden we in een klein shuttlebusje. Bij de grens moeten we onze bagage ophalen en dan naar de emigratie voor een uitstempel. Dat gaat redelijk snel. De nieuwe chauffeur voor Mexico staat al op ons te wachten. De Engelssprekende gids uit ons minibusje gaat ook mee. Vanaf de grens rijden we met een bijna volle, grote bus verder. We rijden een heel stuk, terwijl niemand in Mexico nog naar de papieren heeft gekeken. Na een poosje komen we dan toch bij de douane en we gaan opnieuw in de rij voor de incontrole van Mexico, dit keer met de grote bus vol mensen. De grens duurt lang omdat de hele bus een formulier in moet vullen, dat vervolgens gecontroleerd moet worden.
Vanaf de grens hebben we nog een lange rit. In eerste instantie is het landschap veel vlakker en staan er maar spaarzaam bomen. Het laatste stuk is meer heuvelachtig met dennenbos, maar het landschap blijft droog.

Je zoekt zelf je hotel maar

Bij aankomst in San Cristóbal gaat het voor het eerst tijdens de reis mis. We worden ergens bij een kerk en een plein in de stad afgezet. We informeren naar de transfer naar het hotel en krijgen te horen dat die er niet is. Einde verhaal. Dat kan niet waar zijn. We hebben niet eens een adres van het hotel. Onze 'gids' is absoluut niet behulpzaam. We kunnen lopen of een taxi nemen en daarmee is de kous af. Dat we nog geen Mexicaans geld hebben om de taxi te betalen, zal hem worst wezen en bellen met de agent wil hij ook niet. De chauffeur vertelt waar het hotel is en we gaan dus maar lopend met alle bagage op pad. Het hotel vinden we na 20 minuten sjouwen. Als we achteraf ons verhaal naar de reisagenten mailen, reageren die gelukkig meteen en serieus en ze zoeken uit wat er mis is gegaan. Verhelpen kan niet meer en fouten kunnen nu eenmaal gemaakt worden, maar een nette afhandeling is dan wel prettig.

[17-3-2014]

Foto: interieur van de kerk met de rijke bladgoud versiering.

San Cristóbal de las Casas is een leuke stad. De stad heeft nog veel koloniale gebouwen, maar is ook duidelijk een stad van de Maya's. Voor we met de excursie vertrekken, lopen we naar de Santo Domingo kerk die een prachtige, barokke façade heeft. De muren zijn van voor tot achter met goudblad bedekt. De preekstoel van hout met bladgoud is fraai bewerkt en er staat een allerliefst beeldje van een heilige met een roodachtige jurk aan.

[17-3-2014]

De kerk staat aan de toeristenmarkt waar ze volstrekt andere dingen hebben dan in Guatemala. Vooral de geborduurde bloesjes zijn erg mooi. Op het plein zien we een groep prachtig geklede mannen en vrouwen. Die moeten voor iets speciaals gekleed zijn, want je ziet hier weinig traditionele kleding.