[23-1-2014]

Foto: bultrunderen in het veld.

In El Ceibo stappen we na de lunch in bij Rigo die ons naar Sarapiquí brengt.  Rigo is vreselijk aardig en behulpzaam. Hij vraagt wat we in Sarapiquí gaan doen. Dat weten we nog niet. We hopen bij het hotel een tour te kunnen boeken. Hij weet iemand die wel een vogelexcursie wil geven in La Selva, het biologische station dat beroemd is onder vogelaars en natuurliefhebbers. Klinkt aanlokkelijk, maar we willen ook wel even in het hotel informeren.

[23-1-2014]

Onderweg stoppen we op ons verzoek bij een palmplantage en bij een gigantische ananasplantage. De meeste plantages in Costa Rica zijn van grote bedrijven die in handen zijn van de VS.

[23-1-2014]

Foto: trekker die net een plantage verlaat.

In Sarapiquí proberen we nog wat dollars bij te tanken, maar geen van de vier banken wil ons iets geven. Rigo doet vreselijk zijn best en brengt ons van bank naar bank. Bij de tweede bank vragen we binnen wat er aan de hand is. Banken zijn hier beter beveiligd dan bij ons. Je wordt door een gewapende bewaker binnengelaten, moet binnen je tas tonen en wordt gefouilleerd (wij trouwens niet). Ze zijn erg vriendelijk bij de bank en de bewaker gaat mee om te helpen. Ook aan hem geeft de automaat geen dollars. We moeten mee naar binnen. Daar horen we dat onze pas – Maestro met werelddekking – hier niet bekend is. Rigo belt nu met de Nationale Bank. Daar kunnen we zonder automaat met pas en paspoort geld opnemen. Ook hier weer gewapende bewaking en deuren die ontgrendeld moeten worden. Ook de Banco Nacional kan niets met ons pasje. Raar, want in Puerto Viejo hebben we wel colones, de lokale munt, op kunnen nemen. We gaan er maar van uit dat het in San José beter lukt.