[17 februari 2019]
Nuwara Eliya
We zwaaien de bloedzuigers en de rafters van Kitulgala gedag om naar het bergland van Sri Lanka te gaan. De rit is prachtig met fraaie uitzichten onderweg en na een paar uur rijden zijn we in Nuwara Eliya dat op 1.868 m ligt. De stad werd in de 19e eeuw gesticht door Samuel Baker, de ontdekkingsreiziger die het Albert meer in Afrika vond en op zoek was naar de bron van de Nijl. Dankzij het koele klimaat was het een bergstation waar de Britten op een aangename manier – met jacht op vossen, herten en olifanten, polo, golf en cricket – hun vrije tijd door konden brengen. Het is er niet alleen koeler, maar ook natter.
Terug van de Hakgala botanische tuin willen we nog even de stad in om naar het Victoriapark en de stad zelf te gaan. Als we de deur uitlopen, staat J. al klaar om mee te gaan. Hij gaat vogels voor ons zoeken. Heel lief bedoeld, maar we willen nu gewoon even rustig samen naar de stad. Hoe aardig hij ook is, af en toe willen we gewoon samen iets kunnen doen. Maar hoe wimpel je iemand die het zo goed bedoelt af zonder kwetsend te zijn? Nadat echt duidelijk wordt dat hij mee wil, zeg ik uitermate vriendelijk dat het heel aardig is, maar dat hij al veel gewerkt heeft vandaag en dat hij nu even rust moet nemen en dat we het echt redden samen. Gelukkig werkt dat en kunnen we samen de stad in. Zowel de aanleg van het Victoriapark als een aantal gebouwen in de stad ademen nog de Engelse koloniale sfeer, maar het avondmarktje maakt duidelijk dat we toch echt in Sri Lanka zijn.
Zware last (bij uitzondering door een man!)
Devon Bungalow (bij Devon Falls)
Theeplantage bij Nuwara Eliya
Het postkantoor van Nuwara Eliya
Rookbescherming voor vis op de avondmarkt
