[12 februari 2019]
Madura Oya Nationaal Park
Ook in Mahiyangana komt er weinig van uitslapen. We vertrekken om half zes voor een jeepsafari door het Madura Oya Nationaal Park. Het bijna 60.000 ha grote park biedt niet alleen onderdak aan een grote diversiteit aan dieren en planten, er leeft ook nog een inheemse, etnische groep, de Vedda’s, die op hun traditionele manier van het park gebruik mogen maken. Ook dit park ligt in de droge zone met een vegetatie bestaand uit tropisch droog gemengd altijdgroen bos. Het grootste deel van de bossen heeft te leiden gehad onder kaalkap voor wisselbouw waardoor secundair bos en grote open vlaktes met grasland zijn ontstaan, wat de olifanten dan wel weer waarderen. Ook in dit park zijn weer – kunstmatige – meren. Al die kunstmatige meren of watertanks zijn een wezenlijk onderdeel van Sri Lanka. Al vroeg in de geschiedenis van Sri Lanka, beseften de koningen dat water van cruciale betekenis was en al meer dan 2000 jaar, vangen verbazingwekkend knap geconstrueerde waterwerken in de regentijd het water op in de tanks, zodat er voldoende water wordt opgeslagen voor de droge tijd. Dankzij deze vernuftige water- en irrigatiesystemen kunnen ze hier twee rijstoogsten per jaar realiseren en zo zorgen voor voldoende voedsel.
Met het jeepje gaan we op weg naar het park. Eerst stoppen we buiten het park om toegangskaarten aan te schaffen. Dat valt hier doorgaans niet mee. We weten niet wat er allemaal geregistreerd moet worden, maar vandaag vast heel veel, want we staan met Sanjaya zeker een half uur in de jeep te wachten, terwijl de chauffeur van de jeep en J. toelatingsexamen doen. Er blijkt nog een handicap extra te zijn: ze hebben geen wisselgeld. Gelukkig valt dat met een kleine bijdrage van onze kant te verhelpen. We kunnen nu op weg naar het park, maar stoppen onderweg nog een keer, om een ranger van het park in te laden en zo gaan we met vier man begeleiding – waar we later nog erg blij mee zijn – op pad.
We zien weer veel moois en op zeker moment wordt er geroepen ‘olifant‘ en we zien inderdaad op een afstandje een olifant staan te midden van een groepje rotsen. Als blijkt dat ook de rotsen met hun oren flapperen, hebben we door dat we te maken hebben met een grote groep olifanten. Na een tijdje rijden stoppen we bij een beekje en mogen we even uitstappen. Het is tijd voor een snack bestaande uit kale crackers, een banaantje en een glaasje erg oranje Fanta. We stappen weer in zien nog een olifantenjong met moeder dichtbij op de weg en we krijgen een cadeautje in de vorm van een drongo met onwaarschijnlijk lange staartdraden die eindigen in een soort pluimpje. Met zijn lange staartdraden goed zichtbaar zwierig achter zich aan vliegt hij dwars over de weg.
We gaan op weg naar de watertank en daarvoor moeten we door een diepe plas. Middenin de plas horen we het gierende geluid van doorslippende wielen. De jeep is blijven steken in de modder en we staan muurvast. We stappen allemaal uit en de mannen gaan takken en later plukken droog gras zoeken om voor de wielen te gooien. Wat ze ook doen, het mag niet baten, de wielen draaien als een gek en slingeren verre modderklodders rond, maar de jeep verschuift geen centimeter. Ze proberen zelfs met de krik een wiel omhoog te krijgen, maar ook dat mag niet baten. Duwen helpt ook niet, noch aan de voor-, noch aan de achterkant, daarvoor heb je een olifant nodig. Na verloop van tijd moeten we terug in de jeep en allemaal achterin zitten om de truck te verzwaren. Er liggen inmiddels stapels hooi en takken voor de wielen. Met de achterzijde belast proberen ze het nog een keer en dan geeft de jeep zich na drie kwartier gewonnen en krabbelt langzaam uit de plas. De plannen voor de watertank laten ze maar zitten. De jeep wordt gekeerd. De modderplas wordt met de takken en het gras opgevuld en met hoge snelheid rijden ze de nu lege jeep zonder problemen terug over de plas. Terug uit het park is het jammer genoeg tijd om afscheid te nemen van Sanjaya, de vogelgids. Een gids met zoveel kennis en zo’n aardig mens had van ons wel de hele verdere reis mee gemogen.
Grote alexanderparkieten (Alexandrine Parakeet)
Ceylonzwaluw (Sri Lanka Swallow)
Olifantenjong met moeder op een pad waar kennelijk werkzaamheden worden verricht
Jakhals (Sri Lankan Jackal)
De vastgelopen jeep
