[27-5-2012]

Foto: uitzicht vanaf het natuurhistorisch museum op het Wenceslasplein.

Praag is een prachtige stad met ontzettend veel bezienswaardigheden. Een groot deel van de stad ligt in het dal van de rivier de Moldau, zo'n 40 kilometer voor de monding van de rivier in de Elbe. In het noordelijke deel van de stad maakt de Moldau een grote bocht. Aan de zuidkant van deze bocht ligt het historische stadscentrum, omsloten door de kasteelheuvels Hradčany (in het noorden) en Vyšehrad (in het zuiden). De rest van de stad ligt op de overige heuvels rond het Moldaudal.

Met tramlijn 9 rijden we vanaf het hotel naar de stad. We stappen uit op het Wenceslasplein, in de grote, brede straat met aan het eind bovenaan de trap het grote natuurhistorische museum. Het kaartje van het hotel is zo slecht dat we maar gelijk een degelijke stadsplattegrond bij de boekhandel kopen.

[27-5-2012, Praag]

We gaan eerst naar het Dvorák museum. Op koor zijn we nu bezig met het Stabat Mater van Dvorák en dan is het wel leuk om in zijn geboorteplaats naar het Dvorák museum te gaan. Het museum is in een fraai maar niet te groot landhuis (Amerikahuis) waar Dvorák overigens nooit gewoond heeft. Zijn vrouw Anna heeft na zijn dood zijn bureau en zijn Bösendorfer vleugel aan het museum geschonken. Ook liggen er nog persoonlijke eigendommen als een bril en een horloge. Dvorák (1841-1904) kwam uit een groot gezin met negen kinderen en was de zoon van een slager. Zijn ouders ontdekten al vroeg zijn muzikale talent en lieten hem muziek studeren. Voor zijn tijd reisde Dvorák behoorlijk veel: naar Wenen, Engeland en Amerika. Zelf zegt hij dat vooral de tijd in Amerika zijn manier van componeren in sterke mate beïnvloed heeft.

[27-5-2012, Praag]

Na het Dvorák museum gaan we naar de nieuwe burcht, Vysehrad, die helemaal niet nieuw is maar uit de eerste helft van de 10e eeuw stamt. De burcht heet nieuw, omdat de burcht op de Hradčany heuvel eerder gebouwd is. Bij de burcht is een groot park, een kerk en een enorm kerkhof met grote en rijk versierde graf- en gedenkstenen. Ook Dvorák en zijn vrouw liggen hier begraven.
Om de nieuwe burcht staat een enorme muur van waar af je kunt uitkijken over de stad en de Moldau en de oude burcht kunt zien. Het is er naar Praagse begrippen redelijk rustig.

[27-5-2012, Praag]

Van de Vysehrad burcht lopen we langs de Moldau naar het oude centrum. We vergapen ons aan alle mooie grote panden die goed onderhouden zijn en met hun fraai bewerkte gevels staan te pronken.

[27-5-2012, Praag]

We lopen ook langs het dansende huis, een modern gebouw ontworpen door de Tsjechische architect Vlado Miluni, samen met de Canadese architect Frank Gehry, dat op alle verticale delen half rondlopende muren heeft, waardoor het uiterst sierlijk wordt. De oorspronkelijke naam van het pand was Ginger en Fred, naar de dansers Ginger Rogers en Fred Astaire. Deze naam was gekozen omdat het gebouw op een paar dansers leek. Op het dak staat een ingewikkelde kluwen van gekromde dingen die tot een soort bol gevormd zijn. Al met al een gebouw dat sierlijk en origineel is en erg fris en leuk om te zien.

Meer informatie is te vinden op de Engelse Wikipedia, waar ook vermeld staat dat het een Nationale Nederlanden gebouw is.

[27-5-2012, Praag]

Natuurlijk doen we ook het oude stadscentrum met het Oude Stadsplein met het stadhuis en zijn astronomisch uurwerk, het standbeeld van Hus, de Nicolaaskerk en de Our lady of Tyn kerk.

[27-5-2012, Praag]

Bij het astronomisch uurwerk is het om half drie wel druk, maar niet extreem druk. Om even over half drie snappen we ook waarom: het uurwerk vertoont zijn kunstje met de bewegende figuurtjes alleen op het hele uur. Een half uur later staat het voor de klok dan ook bomvol en kan de show beginnen. De dood naast de klok luidt zijn bel, de andere poppen bewegen ook en de deurtjes gaan open en één voor één vertonen de figuren die binnen zitten zich voor het raampje. Daarna slaat de klok en speelt een levende trompettist vanaf de toren zijn deuntje. En dan is het feest weer voor een uur voorbij.