Als op een kaart icoontjes voorkomen, kun je meestal daarop klikken om enig houvast te krijgen over die plek op de kaart.

Soms bevat die informatie dan ook een link naar de betreffende webpagina.

[26-5-2012]

Foto: het Plein van de Vrede met rechts het 'Huis van de Zwarte Adelaar'.

We staan vroeg op. Na het ontbijt laden we alles inclusief broodjes en koffie voor onderweg in het busje en om half acht vertrekken we richting Praag. De eerste dag is een van de langste rijdagen die we hebben. Tot in Tsjechië doen we dan ook weinig aan uitstapjes. Omdat we vlot opschieten, hebben we in Tsjechië nog wel tijd om even rond te kijken. Onze eerste stop is in Litomerice.

Litomerice heeft een prachtig stadsplein met mooie historische panden met prachtige gevels. Op één gebouw staat een uiterst merkwaardige bolvormige toren met luikjes. Een ander gebouw dat nu een hotel is, heeft een prachtig bewerkte gevel. Het lijkt wel op zo'n houtskooltekening die je vroeger op school moest maken. De tekening op de gevel lijkt weggekrast uit de zwarte ondergrond. We pinnen hier ook gelijk Tsjechische kronen. Gelukkig hoeven we op zaterdagmiddag de parkeerautomaat niet meer tevreden te stellen, want muntjes geeft de pinautomaat ons natuurlijk niet.

[26-5-2012]

Vlakbij Litomerice ligt Terezin, een volstrekt andere plaats. Terezin, het vroegere Theresienstadt, is altijd een garnizoensstad geweest en heeft een grote en een kleine vesting. Al van oudsher was de stad een stad van militairen. In de Tweede Wereldoorlog viel hier dus niemand over het enorme concentratiekamp dat er ingericht werd.
Als wij aankomen is het al tegen zessen en zijn het getto museum en de kleine vesting waar het concentratiekamp met de gevangenissen en de executieplaats was, dicht. Toch geven de ommuurde vesting met daarvoor een begraafplaats met minstens 1000 stenen en de toelichting die je op het bord kan lezen je een gevoel van hoe gruwelijk en onmenselijk het hier geweest moet zijn. Op veel stenen staan namen, maar op net zoveel stenen staan geen namen. Van zo'n graf weet niemand wie hier uit pure waanzin omgebracht is. Ook de data op de stenen zetten je aan het denken. De meeste graven hebben als datum mei 1945. De stakkers hebben net de bevrijding niet meer gehaald.