[14-7-2012]

In Prypjat brengen we uren door. Officieel mag je de verlaten gebouwen niet in, maar onze gids laat ons van alles (ook van binnen) zien: de kleuterschool, de bioscoop, het cultureel centrum, het luxe hotel, een overheidsgebouw en woningen in een van de flats.

Prypjat was een nieuw gebouwde stad en de droom van velen. Er woonde vooral hoog opgeleid personeel werkzaam in de centrale en alles in Prypjat was het beste van het beste. Salarissen waren er twee keer zo hoog als elders, de scholen en ziekenhuizen waren de beste van Oekraïne en de flats waren uitermate luxe. Nu zijn de gebouwen deprimerend om te zien. Alles staat uiteraard leeg, alles wat bruikbaar is, is eruit gesloopt en de rest is vernield. In het cultureel centrum staat een eenzame piano zonder toetsen. Het pretparkje met een reuzenrad waar alle bakjes nog in hangen, zou op 1 mei 1986 feestelijk in gebruik genomen worden. Het hele pretpark heeft alleen proefgedraaid en is nooit in gebruik geweest. Het voetbalveld is wel grappig: het is nu een bos met flink hoge berken en populieren van 26 jaar oud.

Bij Prypjat zien we nog het ‘red forest’. Een gebied waar al het leven ten gevolge van de straling dood is gegaan. Je ziet nog wat dode stammen van wat eens grote dennenbomen waren. Ze staan te midden van een bos van andere hoge bomen. Een bos van ruim 26 jaar oud dat er fris, groen en prachtig bij staat.

Het gebied is interessant voor onderzoekers. Omdat er (bijna) niemand meer woont en er verder niets meer in het gebied gebeurt, heeft het zich ontwikkeld tot een mooi en rijk natuurgebied met veel dieren, zoals wolven, herten, wilde zwijnen en veel andere soorten. Ze mogen – vanwege de verhoogde straling – niet bejaagd en gegeten worden (gebeurt natuurlijk illegaal toch), zodat ze een heerlijk rustig plekje om te wonen hebben. Uit onderzoek blijkt dat hun botten een verhoogde dosis aan radioactieve stoffen bevatten, maar hun vlees niet.