[6-7-2012]

Jalta ligt als een soort amfitheater tegen de bergen van de Krim aan en alle straten zijn smal, kronkelig en bijna altijd steil naar boven of beneden. Als je nu denkt dat een Oekraïner daar rekening mee houdt, heb je nog nooit een Oekraïner zien rijden. In de smalle straatjes rijden ze als gekken en ze gedragen zich ronduit hufterig. We hebben erg veel moeite om ons hotel te vinden – er staat nergens iets aan en straten die op de kaart staan, blijken steegjes waar geen auto in past – en zijn al een uur aan het zoeken in straatjes waar we niet moeten zijn en niet kunnen keren. Als M. stapvoets een geparkeerde vrachtauto aan de overkant van de straat passeert, meent een voetganger dat hij wel tussen ons en de vrachtauto door kan. Dat kan ook net, maar de man vindt dat hij recht heeft op meer straat en slaat met een klap onze buitenspiegel eruit. De vrachtwagenchauffeur blijkt een betrokken man. Die probeert meteen een oude kras vol vuil op ons te verhalen. Gelukkig zien we de spiegel nog op straat liggen. Hij is weliswaar gebarsten, maar na een provisorische reparatie kan M. wel weer zien. We zijn het goed zat en schakelen een taxichauffeur in om ons naar het hotel te begeleiden. We staan na korte tijd voor een hotel met een naam die erg op die van ons hotel lijkt, maar waar we niet moeten zijn. Rik stapt uit en gaat naar de taxichauffeur om te laten zien waar we wel moeten zijn. Als hij weer in het busje wil stappen, lukt dat niet omdat die fijne Oekraïense rijders het busje zo strak (rechts) passeren, dat Rik niet bij de schuifdeur kan komen. Hij rijdt dus maar in de taxi verder. De taxichauffeur kent ons hotel niet, maar met veel vragen, komen we uiteindelijk toch bij het hotel. Een keurig hotel met goede kamers, een goed restaurant en voor S. en M. een mooi zwembad.

[7-7-2012]

In Jalta zelf is de brede Leninboulevard één groot vermaakscentrum met traditioneel Russisch vrijetijdsplezier: luchtkussens, verkleedkleren om in een historisch decor gefotografeerd te worden, skelters voor kinderen, schiettenten en ballengooi tenten en eet- en drinkstalletjes. Niemand loopt hier, hier flaneer je. De Leninboulevard heet niet voor niets zo. Een grote stenen Lenin houdt de boel in de gaten. Keek Lenin vroeger uit over de haven en de zee, sinds ook hier de moderne tijd zijn intrede heeft gedaan, kijkt Lenin recht uit op de McDonalds. We zullen in het midden laten of zijn blik misprijzend of verlangend is.