[13-7-2012]

Na Podil doen we de Andriyivskyy Helling, de helling die de bovenstad verbindt met de wijk Podil. De straat is een toeristische trekpleister en wordt door gidsen vaak het Montmartre van Kiev genoemd. De helling begint op de top van Starokyivska Hora (Oude Kiev Berg) en is 720 meter lang en bestraat met straatkeien. Een van de legenden van de Andriyivskyy Helling stelt dat toen Andreas de Apostel de onbewoonde bergen in het midden van de Dnjepr bezocht – het gebied van de huidige Andriyivskyy Helling, – hij een kruis plantte op de top waar de helling begint en de stichting van een grote christelijke stad voorspelde. Sindsdien ontsproten houten kerken in die buurt zodat de voorspelling werd bewaarheid. Volgens een andere legende was er op de plek van de Dnjepr eens een zee. Toen St. Andreas een kruis plantte op de plek waar nu de St. Andreas kerk staat, verdween de zee. Het enige wat van de zee resteerde, bevindt zich onder de berg waar Kiev nu op rust. Toen de kerk in de 18e eeuw werd gebouwd, opende een bron zich onder het altaar. De kerk zou geen klok hebben omdat volgens de legende het water weer kan terugkeren (en de linkeroever van Kiev kan overstromen) wanneer de klok voor het eerst slaat.

[13-7-2012]

Het Museum voor Eén Straat huisvest veel van de historische zaken van de helling, totaal meer dan 6500 voorwerpen en informatie over bijvoorbeeld de St. Andreas Kerk, het Kasteel van Richard Leeuwenhart en veel andere gebouwen van de helling. Het museum heeft ook een grote collectie werken van professoren van de (theologische) universiteit en antieke boeken. Het leuke museum laat huisraad en kleding zien en vertelt de verhalen van de bewoners van de straat.

[13-7-2012]

De barokke St. Andreas kerk staat op de top vanwaar je kunt uitkijken over Podil. Het plan voor deze kerk is van tsarina Elizabeth Petrovna. Toen zij rond 1750 Kiev bezocht, legde ze eigenhandig de eerste steen voor het gebouw naar ontwerp van de keizerlijke architect Bartolomeo Rastrelli. Omdat de tsarina persoonlijk voor de kerk wilde zorgen, heeft de kerk geen parochie en is er geen klokkentoren om de gelovigen op te roepen voor de dienst. Maar ze stierf voor de bouw klaar was, dus Elizabeth Petrovna heeft nooit voor de kerk kunnen zorgen. Na haar dood had het hof van Kiev geen belangstelling om de kerk te onderhouden. In 1963 werden Rastrelli's originele bouwplannen teruggevonden in Wenen. Hierdoor konden de originele versieringen gereconstrueerd worden in de jaren 70 van de 20e eeuw.