[18-7-2010, Tyumen]

Foto: het hotel Vostok.

Of kopieën van de icoon in Abalak ook wonderen doen weten we niet, maar in het hotel in Tuymen geloven ze niet in kopieën. Tot nu toe is elk hotel tevreden met onze prachtig gelamineerde kleurenkopie van paspoort en visum. Zo niet hier. De receptioniste wil de originelen, ook van de immigratiebriefjes, waar we inmiddels ook steeds een kopie van afgeven. Ze mag de originelen wel even hebben, maar we willen ze wel meteen terug. Als je in Rusland je paspoort of je immigratiebriefje kwijt bent, heb je echt een probleem. We geven de originelen niet uit handen. Na flink onderhandelen, twee keer bellen met de manager die een thuiswerkdag heeft en boos worden, gaan ze akkoord met het direct kopiëren van onze papieren. We hebben al afgesproken dat ze de paspoorten één voor één krijgen. Na dit akkoord komt de receptioniste met een nieuwe eis, ze wil ons registratieformulier. Dat is een formulier dat je soms bij een hotel krijgt, maar meestal niet. We hebben er nu twee. Ze kopieert de hele handel, moet twee keer het kopieerapparaat bijvullen en dan komt ze met een volgende eis: ze wil ons ticket. We hebben geen idee wat ze nu weer van ons wil. Wat voor ticket wil ze in hemelsnaam? Dat van Tobolsk? Daar hebben we helemaal geen ticket van. Ze blijkt ons vliegticket of busticket te willen hebben. Die hebben we niet, want we zijn met de auto. Geen nood, ze bedenkt meteen een nieuwe vraag en wil nu het automerk en kenteken hebben, dat we braaf voor haar op een briefje schrijven. We overwegen of we ook maar meteen onze schoenmaten en het merk van de koelbox op zullen gaan schrijven, maar gek genoeg lijkt ze daar niet in geïnteresseerd.
Ze heeft wel een volgende eis. Ze wil 95 roebel (€2,40) per persoon voor de registratie. Dat hebben we nog nooit meegemaakt. Alle hotels zijn vooruit betaald en geboekt. Opnieuw is er contact met de thuiswerkende manager en weer moet Rik met haar in overleg. Rik legt haar erg duidelijk uit wat hij van haar 'service' vindt. Onder protest gaan we akkoord, we willen niet alleen een nota, maar ook het klachtenboek. Al met al zijn we een klein uur bezig om twee al gereserveerde kamers voor één nacht te krijgen. Het zal jullie niet verbazen dat de wifi in de hal niet gratis is, maar 60 roebel per half uur kost. Als we bij de balie informeren naar het internet, wil de nieuwe receptioniste (zou de andere overwerkt zijn?) nog ons beroep weten. De internet tijd gebruiken we om via Tiara een dikke klacht over het hotel naar de Russische agent te sturen. Een beetje bureaucratie fiat, maar er zijn grenzen, ook aan ons geduld.