[19 februari 2018]
Start van de jungle trip
Na het Brokopondo meer worden we tegen vijf uur afgezet op Palulu camping. Vanaf daar gaan we beginnen aan ons jungle-avontuur. Met een gids gaan we een week lang op stap de jungle in. De gids schijnt ontzettend goed te zijn in wild spotten en heeft een niet vastomlijnd programma. We weten dat we vanaf Palulu over de bauxietweg uiteindelijk naar Apoera en Avanavero in het westen gaan, een aantal andere punten bezoeken en veel wild kunnen verwachten, dat we soms op veldbedden langs de weg en soms op bedden slapen en dat we een week later op zondag weer terug zijn in Paramaribo. De bauxietweg is nog in de koloniale tijd aangelegd toen ontdekt werd dat niet ver van Apoera veel bauxiet te winnen was. Apoera moest de tweede stad van Suriname worden en er werd een treintraject vanaf de bauxietmijnen naar Apoera aangelegd om de bauxiet af te voeren. Van het plan is helemaal niets terecht gekomen. De trein heeft een proefrit gemaakt, het geld is spoorloos verdwenen, de bauxiet zit nog gewoon in de grond en in Apoera wonen nu zo’n 3.000 mensen.
Donovan regelt de jungletours en runt de camping in Palulu en volgens ons past dat wel bij hem. Het is een vrije vogel die hier zijn plek gevonden heeft en hij is reuze aardig. Hij vertelt dat Dion onze gids is en dat Timothy onze kok is en dat we een geweldige week gaan krijgen. Gisteren was Dion er al, omdat hij dacht dat we zondag al zouden gaan, maar toen waren wij er natuurlijk niet. Samen met een ander gezin met twee kinderen en een Nederlander die na een reis in Suriname besloten heeft hiernaartoe te verhuizen en Surinamer wil worden, eten we en het is bepaald gezellig.
Tegen de tijd dat we op de camping midden in het inmiddels slapende bos het gevoel krijgen dat de dag wel zo’n beetje gedaan is, rijdt er om negen uur ‘s avonds een stevig busje het terrein op met Dion en Timothy (verder Tim) aan boord. Ze gaan eerst even eten bij Donovan en daarna vertrekken we. We gaan vast het eerste stuk op pad en doen dat in het donker omdat we dan meer kans hebben om dieren te zien. ‘We’ moet eigenlijk ‘ze’ zijn, wij maken geen schijn van kans om zelf iets te zien in het donker. Dion die ook nog eens over een moeilijk begaanbare weg rijdt en Tim zien op de meest onverwachte plaatsen van alles: een potoo – soort nachtzwaluw – die ergens in een boom zit, een slangetje dat Dion meteen vangt, zodat wij het ook kunnen zien en ga zo maar door. Dit gaat een heel leuke week worden! Om half twee stoppen we. We zijn bij ons overnachtingsadres bij Tibiti, bestaande uit een geraamte van wat houten palen. We mogen kiezen tussen een hangmat en een veldbed en als we voor het laatste kiezen, komen er twee zeer vernuftig opgevouwen opvouwbare bedden uit. Dion en Tim hangen hun hangmatten aan de palen die er staan en daarmee is ons hotel voor vanavond klaar. Gezien alle regen zijn we nog wat ongerust om onder de open sterrenhemel te gaan slapen, maar Dion zegt dat het droog blijft en mocht dat niet zo zijn, gaat er een zeiltje over het houten geraamte en schuiven we onze bedjes daar ook onder. We vertrouwen daar maar op en maken onze twee bedjes op. Als we ‘s nachts wakker worden, zien we boven ons een hemel die bijna te vol met sterren staat.
De volgende ochtend kookt Tim boven een houtvuurtje water voor thee en koffie en met bruin brood, kaas en zoet beleg hebben we weinig te klagen over het ontbijt. Tim vraagt of we weten wat een ‘ritselaar’ is. Omdat veel dieren hier grappige namen hebben, zoals bijvoorbeeld ‘dansmeestertje’, kijken we hem afwachtend aan. Maar hij weet het echt niet. Wat blijkt: op een vorige trip heeft Dion naast de gasten die geboekt hadden zijn tante en twee vrienden extra meegenomen. Ze zaten in een apart busje en alleen het eten ging gemeenschappelijk. De twee klanten (ook van Suriname Holidays) hebben nu het reisbureau geschreven dat ze een fantastische tocht hebben gehad, maar dat (vanwege de tante) Dion wel een ‘ritselaar’ is. Donovan, Tim en Dion weten geen van drieën wat ‘ritselaar’ betekent en willen dat nu graag van ons horen. Als we uitleggen wat een ritselaar is, komen ze niet meer bij van het lachen.
Slender Tree Boa (Slanke boomboa)
Onze kampeerplek bij Tibiti
Lokaal vervoer op de Tibiti rivier
Paradise Jacamar (Paradijsglansvogel) bij kampeerplek
