[12 augustus 2019]

Met de ferry naar Waigeo

We verlaten de luxe van het hotel in Sorong weer, laten dit keer de gordijnen maar gewoon hangen en gaan richting ferry voor Waigeo eiland. We zitten al anderhalf uur voor het geplande vertrek – het echte vertrek is ruim een half uur later dan gepland – op de ferry om een mooi uitzicht vanaf het achterdek te hebben.
Op Waigeo eiland ben je niet zomaar welkom. Alle paspoorten worden verzameld en Mehd gaat de permissies voor de groep regelen. We krijgen allemaal een pasje dat we zorgvuldig moeten bewaren, want als je controle krijgt, moet je dat pasje kunnen tonen.

Onze ferry van Sorong naar Waigeo

Osprey (visarend) overvliegend in de haven van Sorong

Deze gaat waarschijnlijk niet de oversteek naar Waigeo maken

[12 augustus 2019]

Aankomst op Waigeo

Met de auto gaan we in Waigeo op pad naar ons onderkomen. Waren de andere onderkomens simpel, maar zeer geschikt, dit onderkomen had niet meer tegen kunnen vallen. We zitten in een zeer primitief guesthouse met een gemeenschappelijke wc en mandibak op een tropisch zandstrand. De ‘mooie’ kamers zijn op steigers boven zee, de ‘mindere’ een stukje van zee op het strand. Iets ergers dan het akelige zandstrand in de hitte en de gemeen felle zon met alleen zee waar we niets mee kunnen, kunnen ze ons niet aandoen. Voor het ‘toiletblok’ moet je over de hoge steiger en dan een stukje lopen, dat ga ik nooit redden als ik er ‘s nachts uit moet. Terwijl ik nog chagrijnig op de ‘mooie’ kamer zit, regelt Rik dat we kunnen verkassen naar een strandkamer, zodat ‘s nachts het toilet bereikbaar is. Onze kamerdeur heeft niet alleen geen slot, maar kan van buitenaf sowieso niet dicht en staat wijd open. Ook nu komt het meegenomen oogje en touw goed van pas. Rik schroeft het oogje in wat doorgaat voor deurlijst en met een touwtje knopen we nu de deur aan de buitenkant dicht. Probleem opgelost. Eigenlijk zouden we hier drie nachten blijven, maar er is een ander, nog vrij onontdekt gebied, een eind van Sorong aan de vaste wal, dus nu gaan we een dag eerder weg van het strand. We slapen dan één nacht in een camp met niets, maar slechter dan een tropisch strand kan het niet zijn.

Grote troost: afgezien van de accommodatie zijn de andere dingen op Waigeo geweldig.

Fregatvogels als we Waigeo naderen

Onze auto op Waigeo is versierd

Overvliegende neushoornvogels onderweg naar het guesthouse

's Nachts is de WC lastig te bereiken

Black butcherbird met gevangen hagedis

[12 augustus 2019]

Red Bird of Paradise

Na aankomst op Waigeo gaan we op weg om de rode paradijsvogel (red bird-of-paradise) vanuit een hide te bekijken. We moeten ongelofelijk veel klimmen om bij de hide te komen, maar de eigenaar van het terrein heeft hard gewerkt en over het grootste deel van de klim een soort trap met leuning gemaakt. Dat moet heel veel werk zijn geweest. Na al het geklauter in de Arfak is deze klim een makkie. Er zijn twee hides boven elkaar met kijkgaten aan de voorkant. We staan met z’n allen boven wat eigenlijk al te vol is, maar als Isadora^* eigenwijs aan de zijkant tussen de blaadjes landt, verdringt iedereen zich aan de zijwand om daar door kleine gaatjes een glimp van de vogel op te vangen. Mij lukt het om de vogel te onderscheiden, maar Rik vindt hem niet. Omdat het boven erg druk is, gaan we naar de hide beneden die eigenlijk veel beter uitzicht biedt. Als we na uren wachten eigenlijk al opgegeven hebben om de vogel met rode, formidabele staart nog te zien, strijken er twee mannetjes neer op de kale takken waar de hide op uitkijkt en beide mannen baltsen om het hardst door te fladderen, schudden en met hun overdadige veren te pronken. Ze zijn zelfs zo vriendelijk om te komen op een tijdstip dat het nog net voldoende licht is om foto’s te maken. Helemaal tevreden beginnen we aan de afdaling. Halverwege staat het gezin van de eigenaar klaar met koffie, thee en huisgemaakte bananenchips die naar poffertjes smaken.

^* Noot: voor degenen die de Fabeltjeskrant niet (meer) kennen: dit was een paradijsvogel.

Onderweg naar de Red Bird of Paradise

Op de terugweg zien we nog een Eclectus Parrot (Edelpapagaai)

[12 augustus 2019]

Twee soorten koeskoes

Maar ook na thuiskomst van de tocht naar de Red Bird of Paradise is het programma nog niet afgewerkt. Mehd heeft de dorpskinderen de lamp gegeven en na korte tijd komen ze melden dat ze een koeskoes gevonden hebben. Als we net weer aan tafel zitten om de vogellijst bij te werken – elke dag wordt er genoteerd welke vogels gezien zijn – staan de kinderen opnieuw bij ons. Ze hebben nu van een andere soort (Waigeokoeskoes) een mannetje gevonden. Het is een schoonheid.

Witte Koeskoes (Northern Common Cuscus)

Waigeokoeskoes

Na de twee soorten koeskoes is er ook nog een Papuan Frogmouth

[13 augustus 2019]

Wilsons Bird of Paradise

We gaan dit keer vroeg op pad voor misschien wel de mooiste en in ieder geval de kleurrijkste paradijsvogel: Wilsons paradijsvogel (Wilsons bird-of-paradise). We gaan naar een nieuwe plek waarvan Mehd gehoord heeft dat hij erg goed is en om die plek te vinden zijn we afhankelijk van de eigenaar van het terrein. Mehd heeft gisteren lang met hem gepraat en hem op het hart gedrukt dat hij op tijd moet zijn, maar al wie er is, de eigenaar niet. Na wat heen en weer gebel, blijkt hij onderweg te zijn en even later rijdt hij op z’n scooter voor de auto’s naar de geheime Wilson plek. Maar de plek is inderdaad goed en al snel komt het mannetje. De Wilsons paradijsvogel lijkt ingekleurd door een kind dat de felste kleuren uit zijn kleurdoos heeft gepakt. Zijn kop is blauw met zwarte lijntjes alsof hij een badmuts op heeft, dan felgeel voor de nek en knalrood voor het lijf, waar ook weer wat zwarte strepen zijn ingetekend. In zijn staartdraden die soms wit en soms blauw oplichten zit een zwierige krul. Om het vrouwtje te ontvangen in een opgeruimd huis, begint hij nijver de blaadjes ver opzij te gooien tot een plekje helemaal schoon is. Bij een volgende opruimbeurt gooit hij de blaadjes die hij opgeruimd had weer even vrolijk terug naar de schone plek. Mannen en huishouden! We zien niet één, maar zelfs twee mannetjes en het allermooiste is dat er ook nog een vrouwtje bijkomt waarvoor het mannetje – dan nog alleen – uit het niets en in een flits een prachtige beige-bruine verenkraag helemaal rondom zijn hoofd opzet die weer even snel in het niets verdwijnt. Mooier had badmutsvogel de voorstelling niet kunnen maken. Op de terugweg zegt Rik tegen me: ‘Daar had je het strand wel voor over’. B. kijkt verbaasd als hij dat hoort en als we vertellen dat we de plek en sowieso elk tropisch strand afschuwelijk vinden.

[13 augustus 2019]

Ochtend na de Wilsons BOP

Na de Wilsons Bird of Paradise lopen we nog verder rond op een pad door jungle van Waigeo.

Purple Bush Brown (Mycalesis Orseis Nautilus)

Spin met bijzonder web

Pink-spotted fruit dove (Pareljufferduif)

Orchidee

Nog niet geïdentificeerde libel

Het groene Waigeo

Papuan Hornbill (Papoea-jaarvogel)

Neurothemis stigmatizans

Overdadig groen

Passiebloem

[13 augustus 2019]

Wandelen i.p.v. boot

Flexibiliteit tijdens een reis is fijn, maar af en toe zijn de plannen en het programma net zo variabel als de mening van de gemiddelde politicus. Onderweg horen we opeens iets over een boottocht naar een eiland waar palmkaketoes zitten. Dat klinkt leuk. Maar het eiland blijkt ver weg en onderweg wordt er gestopt om te zwemmen en te snorkelen, waar wij nu eenmaal niet aan doen. Omdat de vogels pas laat aankomen, komen we in het donker terug. Al met al worden we al iets minder enthousiast. Dan blijkt dat de bootsman niet wil gaan, omdat het te hard waait en gevaarlijk is. Vorige maand zijn vijftien mensen met dit weer verdronken. Met deze mededeling is voor ons de boottocht geen optie meer, maar de rest wil toch gaan. Dat zal wel met het leeftijdsverschil te maken hebben, B’s moeder is een jaar jonger dan ik. Mehd doet heel veel moeite om een andere boot te regelen en omdat Mehd alles kan regelen, lukt ook dat. Wij gaan met Mehd voor een lange wandeling waarbij we onderweg veel leuke dingen zien en zelfs moeilijke vogels vinden die de vogelaars vanmorgen vergeefs gezocht hebben.

Het lijkt geen spin, maar wat dan wel?

Nog niet geïdentificeerde wants

Paarse bloem

Golden monarch (Goudmonarch)

Frilled monarch (Witbuikfranjemonarch)

Eclectus Parrot (Edelpapagaai)

[13 augustus 2019]

Palmkaketoe

De klapper vandaag komt als we weer bij ons 'strandpaleis' terug zijn. In de zee-amandelboom zit een prachtige, grote, zwarte kaketoe met een geweldige kuif en rode wangen. Toen ik thuis het plaatje in het vogelboek zag, was dat een van de vogels die ik hoopte te zien en beter dan nu zou niet gekund hebben. We hebben een lange, heel erg hete, heerlijke middag.