Spitsbergen > Van Keulenfjord-Longyearbyen > terug in Longyearbyen
Rustige dag in Longyearbyen

[8-8-2011]

Foto: kleurige houten huizen en nog steeds uitbundig bloeiende veenpluis (Eriophorum scheuzeri).

Omdat we in het guesthouse nog niet op de kamer kunnen, gaan we eerst even terug naar de stad en kijken in het centrum rond. Alles wat je nodig hebt voor buitensport kan je hier vinden: kleren, schoenen, tenten, kleren voor extreme kou, klimspullen, kayakspullen. Als je geld kwijt wil, ben je hier meer dan welkom. Sommige spullen zijn trouwens niet eens echt duur.

Bij de bibliotheek kan je zowel binnen als buiten internet gebruiken. Binnen is het rustiger, maar dan moeten de schoenen uit, dus we gaan bij de tafeltjes buiten zitten. Daar zit ook een groot deel van de bemanning die hun paar vrije uren voor vertrek kennelijk gebruiken om even te mailen met thuis. Bij de supermarkt kopen we het mooie Svalbard plantengidsje dat ik aan boord zoveel gebruikt heb en dat ik in Ny Ålesund niet meer kon kopen.
‘s Middags overwegen we nog naar het museum te gaan, maar uiteindelijk besluiten we niet naar binnen te gaan. We hebben de afgelopen dagen zoveel gezien dat het nu een beetje overdreven voelt om naar een opgezette ijsbeer en walrus te kijken.

Omdat we niet veel bijzondere eettenten zien, ver van de stad zitten en het guesthouse een keuken en een huiskamer heeft, kijken we bij de supermarkt naar een blik eten. We komen met een blik Spaghetti Napoli, een beker yoghurt en een pak ice tea uit de supermarkt. Als ze nu nog een pan in keuken van het guesthouse hebben, kunnen wij vanavond ons feestmaal bereiden. Omdat er hier wasmachines zijn, hadden we gepland om hier de was te doen. Jammer genoeg zijn er geen drogers en moet je de was in een kamertje te drogen hangen. Met zoveel dikke kleren is één nacht drogen toch te krap. De was stellen we dus maar uit tot Oslo.

Dezelfde rendieren?

[8-8-2011]

Op de terugweg naar het guesthouse ziet Rik nog ver weg iets oversteken. Misschien wel een vosje. Hoe we ook speuren, we zien niets meer. We zien nog wel dezelfde rendieren van de eerste dag. Vanuit ons kamerraam zien we een stel sneeuwgorzen met jong, maar die laten zich door het raam niet gemakkelijk fotograferen.

Veldbies, de northern wood-rush (Luzula confusa)
foto-serie Longyearbyen [1/12]
Een zeggesoort, de shortleaved sedge (Carex misandra)
foto-serie Longyearbyen [2/12]
Knolduizendknoop (Polygonum viviparum)
foto-serie Longyearbyen [3/12]
Het wilgenbos (Salix polaris) volop met vruchtpluis
foto-serie Longyearbyen [4/12]
Korstmos in het wilgenbos
foto-serie Longyearbyen [5/12]
Hier hebben ze geen hertenkamp nodig
foto-serie Longyearbyen [6/12]
Indrukwekkend gewei
foto-serie Longyearbyen [7/12]
Geldt voor geheel Spitsbergen
foto-serie Longyearbyen [8/12]
Jong van de sneeuwgors vanuit hotelraam
foto-serie Longyearbyen [9/12]
Het kerkhof van Spitsbergen
foto-serie Longyearbyen [10/12]
Vervallen deel van een oude mijn
foto-serie Longyearbyen [11/12]
Laatste blik op de gletsjer
foto-serie Longyearbyen [12/12]
naar volgende pagina:
volgende: vlucht naar Oslo