[31 juli 2011]

Vannacht schijnen er aardig wat mensen ziek te zijn geweest, maar wij hebben nergens last van gehad.
Na het ontbijt beginnen we met een uitgebreide lezing in de conference room over veiligheid en gedragsregels. We krijgen uitgelegd hoe we in en uit de zodiacs moeten stappen en wat je wel en niet moet doen. Delphine, de hoofdgids, gaat uitgebreid in op de excursies. Er gaat altijd een gewapende gids mee en je mag nooit voor de gids uit lopen, we zijn in ijsberenland. Alle gidsen hebben een geluidspistool en een geweer. De bedoeling is dat we beren alleen vanaf een veilige afstand en in veilige omstandigheden (is vanaf de boot) zien. Mocht aan land een ijsbeer onverhoopt te dichtbij zijn, dan dient het geluidspistool om hem af te schrikken. De ijsbeer hoort daarna weg te gaan. Voor absolute noodgevallen en als er mensen in levensgevaar zijn is er het geweer en dat is echt bedoeld om te doden...
Om te controleren of iedereen na een excursie weer terug is, is er een controlebord waarop iedereen een nummer heeft dat op ‘uit’ moet staan als je van boord gaat en weer teruggedraaid moet worden bij terugkomst. De controle hierop is streng.

[31 juli 2011]

Onze eerste landing is in Ny Ålesund dat nu een permanent bewoond onderzoeksdorp is, waar onderzoek gedaan wordt naar mariene biologie, klimaatverandering, milieuveranderingen en geologie. Tussen 1917 en 1958 was het een mijnwerkersdorp voor de steenkolenmijn. Het treintje staat er nog als stille getuige van de vroegere activiteit. Na de vele ongelukken is de mijn gesloten. Er is een uitgebreid informatiecentrum over het onderzoek en de flora en fauna van Svalbard. Daarnaast is er een museum dat de geschiedenis van de mijnbouw laat zien. Op het meest noordelijke postkantoor ter wereld kan je een fake-stempel voor in je paspoort halen.
Bij het meertje zien we onze eerste vogels: brandganzen, roodkeelduikers en de paarse strandloper.

[31 juli 2011]

In het dorpje mogen we vrij rondlopen, maar de historische mast 200 meter verderop is al berengebied en mogen we alleen begeleid door de gidsen bezoeken. John, onze historicus en verhalenverteller, vertelt dat vanaf deze mast op 11 mei 1926 de zeppelin met aan boord Amundsen en de Italiaan Nobile, is opgestegen. Het is gelukt om met de zeppelin over de Noordpool naar Alaska te vliegen. Als Amundsen had geweten dat de claim van Peary om in 1909 als eerste de Noordpool bereikt te hebben 40 jaar na zijn dood vals zou blijken te zijn, was hij vast op de Noordpool geland, zodat hij en de Zuidpool (waar hij de race tegen Scott won) en de Noordpool had kunnen claimen. Na de reis was er veel gedoe welk land met de eer van de oversteek zou gaan strijken. Om alle eer voor Italië op te eisen vloog Nobile in 1928 opnieuw naar de Noordpool. Jammer genoeg kwam hij op de terugweg naar Spitsbergen in noodweer terecht en crashte de zeppelin. Nobile overleefde het, maar zeven van de zestien bemanningsleden kwamen om. Tijdens de reddingsoperatie kwamen nog eens zeventien mensen om, waaronder ook Amundsen.