[15-9-2013]

Vervolgens rijden we naar Gremi dat tussen 1466 en 1672 de hoofdstad van Kakheti was. Van de markt, de baden, het paleis, de caravanserai en de huizen zijn na de aanval van Shah Abbas uit Perzië in 1616 nog slechts ruïnes over, maar de citadel zelf is er nog wel. Je kan het museum en de toren in. Het museum toont schilderijen van de koningen die daar geregeerd hebben en van koningin Ketevan, die als grote held gezien werd, omdat ze ondanks de martelingen van Abbas niet het christendom afzwoer. Natuurlijk staat er ook een kerk. De kerk, de kerk van de aartsengelen, is gebouwd door koning Levan die binnen begraven ligt. De kerk bestaat uit twee gedeelten. In een gedeelte is een mis, in het andere deel kunnen we rondkijken.

[15-9-2013]

Foto: toegangspoort van het complex, vertrekpunt voor het shuttlebusje.

Onze volgende stop is het Negrestiklooster. Een shuttlebusje brengt ons via een steile klim van 1,5 km naar boven waar je een schitterend uitzicht hebt. In de 4e eeuw stond hier de eerste kerk. In de 6e eeuw is de kerk door een van de Syrische vaders herbouwd. De huidige kerk is uit de 8e of 9e eeuw en heeft drie naven die door dikke muren gescheiden zijn. Boven de kerkwinkel is nog een kerk. Verder zien we nog de wijnkelder met de gaten en de deksel voor de opslag van de wijn. De belangrijkste kerk is uit de 6e en 7e eeuw en heeft mooie fresco’s.

[15-9-2013]

Onze lunch krijgen we vandaag bij een lokale boerderij in Gavazi waar ze alles zelf maken. We zijn er vrij laat en ze hebben alle tijd. De lunch is geweldig. De tafel staat vol schaaltjes en als we er zijn komen nog de warme gerechten bestaande uit sjasliek en vlees in een deeg/koolbladkorstje met kool en vlees. Verder zijn er tomaten, aubergines met tomaten, een prutje van snijbonen, ingelegde tomaten, aardappels en wortel met kool (niet geprobeerd), kaas en brood. We krijgen uiteraard wijn bij het eten en nog een klein glaasje voor de chacha. Ook deze keer slaan we de chacha af. De wijn is lekker en smaakt heel anders dan onze wijn. Na de lunch zitten vader en zoon onder een kopje koffie gezellig met David te praten. De kleindochter komt erbij en wil wel voor ons zingen. Echt aandoenlijk. In de tussentijd holt haar kleine broertje piemelnaakt het huis in en uit en weet zo klein als hij is (we schatten drie jaar) donders goed dat hij ontzettend grappig is. Om half vijf nemen we afscheid om op weg te gaan naar Alaverdi.

Vandaag hebben we een probleem met de reisroute, omdat op Davids schema heel het Negrestiklooster en Alaverdi niet stonden. Na wat heen en weer gebel met de agent is het eindresultaat dat we alles in kunnen passen, maar omdat Alaverdi een flink stuk om is, moeten wij de extra brandstof betalen. Dat beloven we; regelen we wel met Blini. Zodoende komen we om kwart voor zes alsnog bij het Alaverdiklooster aan. Officieel gaan ze om zes uur dicht, maar ze nemen het niet zo nauw en we kunnen op ons gemak alles bekijken. De kerk is in de 11e eeuw door koning Kvirike van Kakheti gebouwd en is bijna een millennium de hoogste kerk van Georgië geweest (50 m hoog). Van binnen is de kerk niet erg versierd, maar hij heeft wel de typisch Georgische bouw. De koepel met zijn 16 smalle vensters is heel mooi. Bij restauratie werkzaamheden in 1966 is een aantal fresco’s onder de gewitte muren tevoorschijn gekomen. Verder is er een badhuis, een bisschoppelijk paleis en een klokkentoren.