[14-9-2013]

Bij David Gareja zijn het Lavra holenklooster en het Udabnoklooster. Het Lavraklooster ligt middenin het kale berglandschap en is tegen de berg aan gebouwd en gedeeltelijk in de berg uitgehouwen. Het klooster is in de 6e eeuw door David Gareja (die van de non en de steen) gesticht en later door twee van zijn volgelingen, Dodo en Luciane, uitgebreid. Het klooster heeft veel verwoestingen meegemaakt en is even zo vaak weer hersteld. De eerste keer werd het klooster verwoest door de Mongolen (1265), daarna door Timurlane, in 1615 verwoestten de soldaten van Shah Abbas uit Perzië het complex en doodden 6000 monniken. Daarna is het klooster nooit meer zo groots geworden als het was, maar het bleef tot aan het eind van de 19e eeuw in functie.
In de Sovjettijd was het een militair oefencomplex, maar nu is het weer in functie als klooster. Het complex heeft een toegangspoort met dierfiguren en inscripties die de harmonie van de monniken met de natuur symboliseren. Op de binnenplaats kan je de grotten van David en Luciane zien, in de kerk staan hun tombes. Boven die grotten wonen nu de monniken.

[14-9-2013]

Op de heuvel boven het Lavra klooster ligt nog een tweede klooster, het Udabnoklooster. Daarover kunnen we weinig vertellen. Het is een lange, steile klim naar boven, maar we willen het klooster graag zien, dus we gaan dapper op pad. Al gauw constateren we dat het pad niet voor ons gemaakt is of andersom. Het steile pad heeft een harde ondergrond met daaroverheen los zand en nergens houvast. Naar boven gaat dat nog wel, maar je moet ook nog terug en dat wordt een stuk lastiger. Het moet aan ons liggen want hordes mensen – de meesten om het vriendelijk te zeggen niet bepaald afgetraind, ook niet echt piep en dan ook nog op zeer ondeugdelijk schoeisel – gaan wel naar boven. We hebben dus geen enkele smoes, maar wij durven het niet aan en gaan vrij snel terug en stumperen als twee bejaarden over het gladde zandpad naar beneden. We moeten wel zeggen dat we nauwelijks mensen zien terugkeren, dus wie weet wat er met de anderen gebeurt die wel door klimmen.