[2-9-2016]

Foto: Banded Pitta.

Onze drie volle dagen in het park besteden we goed. Met een open jeepje gaan de vanaf de lodge naar het park om alles te zien, wat er te zien is. Al gelijk bij de eerste vroege vogelexcursie zien we ontzettend veel kleurige vogels. Niet alleen Hari, onze gids hier, maar ook Nyoman die de eerste dag met ons mee is, Su (de chauffeur) en Kumo de gids van het park zien onwaarschijnlijk snel de meest onzichtbare vogels. Aan het eind van de eerste dag hebben we al diverse soorten ijsvogels, trogons en exotische broadbills echt goed kunnen zien, vaak ook nog door de telescoop die ze razendsnel op verstopte vogels richten. Als we hier samen waren geweest hadden we hooguit een of twee vogels op naam kunnen brengen en verder alleen wat snel overvliegende dingen met de naam 'vogel' aan kunnen duiden. De siamangs – een soort gibbon – laten luid en duidelijk van zich horen en slingeren op afstand door de hoge bomen. De andere gibbons (er zijn diverse soorten) horen we wel, maar die laten zich niet zien.

[2-9-2016]

's Middags gaan we naar het Elephant Conservation Centre. De 63 olifanten die ze hier hebben zijn gedomesticeerd en hebben elk hun eigen mahout. Het zijn verwaarloosde of geredde olifanten. Een van de jonge olifantjes is gered uit het park nadat hij met zijn slurf in een klem had gezeten. Hij mist nu een deel van zijn slurf, maar maakt het verder goed. Ze gebruiken de olifanten in het park voor patrouilles in het park, voor het zware werk, voor korte ritjes met toeristen en ze worden getraind om problemen met de wilde olifanten te helpen oplossen. Diepe greppels als parkgrens en afschrikken met geluid helpen een beetje om de wilde olifanten van de akkers af te houden, maar olifanten zijn slimme dieren en zijn vindingrijk genoeg om steeds iets nieuws te proberen. Nu zijn ze de olifanten in het centrum aan het trainen om de wilde olifanten weg te leiden als ze op weg gaan naar het dorp. De olifanten hebben het hier goed. Ze worden goed verzorgd en er is sinds enkele jaren zelfs een olifantenziekenhuis met een dierenarts. Overdag mogen de olifanten los, 's nachts staan ze wel vast om onderlinge incidenten te voorkomen.

Bij de olifanten wacht ons een verrassing. We dachten alleen voor een bezoek langs te gaan, maar we blijken ingepland te staan voor een olifantentocht. Zit je normaal op een plateautje dat op de olifantenrug gebonden wordt, hier doen ze het anders. Olifant heeft een groot kussen op zijn rug en daar moet je los op zitten met aan elke kant van de brede olifant een been. Voor de zekerheid moet je je aan de mahout vasthouden. Vind ik dit al spannend voor Rik met zijn hoogtevrees is dit niets. Zou de olifant alleen maar gelijkmatig rechtdoor lopen, dan had hij het misschien nog overwogen, maar dat doet olifant niet. Olifant denkt vaak: 'Hé daar loop ik toch een lekker hapje gras voorbij'. Stopt dan abrupt, draait zich meteen om en tsjomp-tsjomp daar gaat de bos gras. Pas daarna gaat hij verder tot er opnieuw een reden is om om te draaien, te stoppen of andere onverhoedse bewegingen te maken. Je valt er heus niet zomaar af, maar Rik plezier je hier niet mee. Gelukkig weet Hari genoeg fotografeerbare vogels te vinden, terwijl ik geniet vanaf grote hoogte.