[24-10-1997]

Vertrek om 7.00 vanuit Port Elizabeth voor een lange rijdag naar Durban. De steden na Port Elizabeth zijn veel troostelozer dan die aan de Garden Route. Veel dump-winkels en troep op straat. In plaats van een autokerkhof liggen de wrakken in het gras in de buurt van huizen. Vooral in Transkei trieste steden, maar wel een mooi landschap, zo'n beetje als de Schotse heuvels voorzover je dat door regen en mist kunt zien. Gezien de lange rijdag stuurde Floyd, de chauffeur, alvast vóór Durban een menulijst door, zodat bestellingen telefonisch konden worden doorgegeven. Om half negen in Durban en daar het smakelijke eten gegeten uit styrofoam dozen op gammele tafeltjes in een met tl-buizen verlichte kale ruimte.
Pas om tegen tienen bij het hostel, Traveler's Rest. De keuken en de lounge zijn plakkerig, in onze kamer ontbreekt een raam! Verder zit het lichtknopje niet in de kamer, maar op de gang; voor de deur en de ramen naar de gang zit alleen vitrage en geen gordijn. Tenslotte ontbreekt het bovenlaken en zijn er ook geen slopen. We kunnen hier geen vijf sterren toekennen.
Durban bij avond ziet er uit als een normale moderne stad. Weinig luiken voor de winkels en geen gewapende bewakers. Zo op het eerste gezicht lijkt het niet zo gevaarlijk als de reisgids suggereert.

[25-10-1997]

Naar Kwambonambi

We hadden voor vandaag een kamer gereserveerd bij Bib's in St Lucia, met de afspraak dat Bib's de chauffeur van vandaag, Alfred, zou bellen om te bevestigen dat we daar inderdaad terecht kunnen voor verblijf en tourtjes. Ze hebben echter niet gebeld en in Eshowe vertelt de eigenaar van Zululand Backpackers dat we in plaats van St Lucia beter naar Kwambonambi kunnen gaan als we naar de gameparks willen. Wij hadden van Amazuli aldaar, echter gehoord dat ze komende week geen tourtjes in Zululand doen. Dan moeten we naar Cuckoo's Nest zegt de eigenaar van Zululand Backpackers. De eigenaar gaat bellen en daar doen ze inderdaad tourtjes en ze hebben nog een kamer. Omdat Bib's niets van zich heeft laten horen, achten we ons van die reservering ontheven, en gaan we naar Cuckoo's Nest in Kwambonambi. Daar komen we rond 13.00 aan. Een ordelijk hostel met veel informatie over de omgeving. Je kunt hier ook wandelen met de kans om o.a. giraffen te zien. Ze organiseren ook tochtjes naar Hluwlulu/Umfolezi en naar de St Lucia Wetlands. Voor de tourtjes worden we samengevoegd met klanten van Amazuli, die ons telefonisch had meegedeeld deze week niets te organiseren. Begrijpen doe je het niet, maar als we maar gaan.
Weer onweer met één harde klap recht boven ons; de stroom valt twee keer uit.

[26-10-1997, Kwambonambi]

Foto: een van de weinige dieren die we zien in de wetlands.

's Ochtends een wandelingetje in de omgeving van Kwambonambi, maar het is zo heet dat we niet ver komen.
's Middags maken we vanuit Kwambonambi een uitstapje naar St Lucia. We gaan voor een boottocht door de estuaria. Op de heenweg hebben we vertraging vanwege een transport van reactor onderdelen. Ze delen foldertjes uit met bijzonderheden over dit transport. Het is de hele dag al ontzettend warm, loommakende, heel vochtige warmte (ong. 30°, in februari schijnt het hier met 100% luchtvochtigheid wel 46° te kunnen worden). Als we net op de boot zitten, slaat het weer om; het trekt dicht en wordt heel zwaar bewolkt. De boottocht is eigenlijk bedoeld om nijlpaarden en krokodillen te zien en verder veel watervogels. Het meest spectaculaire van de tocht vinden we allebei het onweer. Geweldig mooie lichtflitsen die je aan alle kanten om je heen ziet in een verder heel donkere lucht. Dieren zien we wel, maar niet veel: nijlpaarden en krokodillen zijn er niet zoveel vanwege het hoge tij, de vogels verstoppen zich vanwege het weer.

Op deze grote boot (80 personen) lijkt het veel op een tochtje door de Biesbosch, al was de rivier wat breder. Veel Japanse toeristen aan boord en die cijferen zich niet weg. Als de regen echt losbarst, is er door de paraplu's van de Japanse dames niets meer te zien. Nog even door St Lucia gereden en achteraf zijn we blij dat Bib's niet gereageerd heeft, want Kwambonambi is een aantrekkelijker plek dan het de toeristische kustplaats St Lucia.

Alles komt vanzelf goed?

Over een volgend tourtje, Umfalozi, krijgen we tegengestelde berichten. De vrouw van het hostel zegt dat de tourtjes daarheen vol zitten en de man zegt dat we maandag kunnen, maar dat wordt ineens weer dinsdag als we de mededeling van de vrouw herhalen. De vrouw gaat nu naar Amazulu om het verder te regelen. Het zijn erg aardige mensen, maar wel van het soort dat denkt dat alles vanzelf wel goed komt.

[27-10-1997]

Foto: een zebra tijdens de wandeling.

Vandaag is het fris, bewolkt, een flinke wind en af en toe wat spetjes. We worden door twee Engelse meisjes die naar Richards Bay gaan, afgezet in Enseleni, een nature reserve omgeven door het hier alomtegenwoordige productiebos. De eerste rondwandeling van 2 kilometer loopt voornamelijk in de buurt van een rivier, vandaar dat er waarschuwingen staan voor hippo's en krokodillen en een ander bord voor slangen. Niets gezien.
Daarna lopen we een stuk langs de snelweg naar de hoofdingang voor een rondwandeling van 7 kilometer (volgens ons is het maximaal vijf). Tot onze verbazing zien we toch beesten, ondanks het feit dat het midden op de dag is: twee bokken, zebra's, giraffen, vervet monkeys, één wildebeest. Niet gek voor een (gratis) park waar je alleen te voet in mag. Een groot deel van de route ging over een smal bospad, vaak langs poeltjes en de rivier. Weer geen hippo's en krokodillen gelukkig, maar de kans daarop leek niet denkbeeldig.

Om terug naar het hostel te gaan, lopen we langs de snelweg om een busje aan te houden. Alle busjes zitten echter vol en auto's kunnen bijna niet stoppen omdat ze aan de weg aan het werken zijn. We wachten uiteindelijk bij een inham van de weg bij de afslag naar Richards Bay in de hoop dat daar wel iemand kan/wil stoppen. Na een kwartier krijgen we een lift nadat een vrouw zo vriendelijk is daartoe iemand over te halen. Als we hadden moeten lopen, zou dat drie uur gekost hebben. Normaal niet erg, maar hier onverantwoord omdat de auto's door de opgebroken berm vlak langs je heen razen.