[11-11-1997]

Foto: 'kruidenier' op de Sani Pass.

Sandy blijkt de volgende morgen met een groep mensen van de lodge voor 2 dagen op pad te gaan. Eerst naar de Sani Pass, de grens met Lesotho en dan Lesotho in. Daar overnachten ze, en dan de volgende dag terug naar Sani Lodge.. Dat klinkt wel goed, dus wij gaan mee.
Er gaan uiteindelijk zeven mensen mee met Sandy's 'Thaba Tours'. Na de grens is de weg naar de Sani Pass spectaculair: alleen berijdbaar met een 4 wheel-drive auto, ongelofelijk grote keien, beekjes over de weg en heel erg steil; volgens een foldertje zou het in 6,5 km 1300 meter stijgen. De grensformaliteiten tussen Zuid Afrika en Lesotho stellen niet veel voor. Door de regen en de mist is er bijna niets van het ongetwijfeld fraaie landschap en uitzicht te zien. De grenspost van Lesotho ligt op 2874 meter, bovenop de Sani Pass. Op de hoogvlakte wisselt het weer snel, maar de regen overheerst. We maken een korte wandeling en zien daarbij veel bloemetjes. De geplande langere wandeling kan vanwege het weer niet doorgaan; het bliksemt regelmatig.

Over de Sani Pass zelf kunnen we weinig vertellen. Het zicht op de pas haalt de 20 m nog niet. In de pub die er is drinken we koffie en bekijken we de foto’s, kunnen we toch nog zien waar we zijn!

Over de Sani Pass zelf kunnen we weinig vertellen. Het zicht op de pas haalt de 20 m nog niet. In de pub die er is drinken we koffie en bekijken we de foto’s, kunnen we toch nog zien waar we zijn!

[11-11-1997]

Lesotho is heel anders dan Zuid Afrika en ook heel anders dan Swaziland. We zijn opeens weer terug in het arme deel van Afrika. Overal hutjes, kleine stukjes landbouwgrond en vee.
Ook de kindertjes zijn weer Afrikaans. Ze roepen 'Give me a sweet' of 'Give me money', en wij worden soms weer gevraagd hoe we heten. Meer Engels spreken ze niet.

[11-11-1997]

Het landschap blijft op Schotland lijken, we rijden in Lesotho nog steeds in de Drakensbergen, een hoogvlakte die 190 miljoen jaar geleden gevormd is en waarin zich dalen en valleien gevormd hebben. De toppen zijn ongeveer allemaal even hoog en net boven de 3000m. Op veel plaatsen zie je ook hier dat het land te intensief gebruikt is: overbegrazing, weinig bemesting en veel erosie.

[11-11-1997]

Onderweg ook schaapherders die in dekens gehuld rondlopen. We kijken in het hutje van zo'n jongen. Hij speelt op een eensnarig viooltje, gemaakt van een olieblik.

[11-11-1997]

Lesotho is het 'Kingdom in the Sky', er is geen plek beneden de 1000 meter.

[11-11-1997]

Het dorpje waar we overnachten, in de buurt van Mokhotlong (maar dat zegt ook niets) heeft geen winkel, geen stroom en ook verder niets behalve het guesthouse. ‘s Avonds brandt in de zitkamer en de keuken een klein TL-balkje op een generator. In de slaapkamer hebben we een kaars. Eten serveren doen ze niet en is ook nergens in de omgeving te koop. Wij hebben daarom aan Sandy gevraagd om voor vanavond eten voor ons te kopen. De rest heeft minder ver vooruit gedacht, maar iemand heeft nog wat geraspte kaas en een ander een stukje kip, en we kunnen uiteindelijk iedereen te eten geven. Als dank krijgen we Maluti bier, een Lesotho product.
Aan het eind van de middag kunnen we nog een uur of twee wandelen in de heuvels in de buurt.