Teksten

De teksten bij de afbeeldingen zijn voor een belangrijk deel gebaseerd op de rondzendbrieven uit die periode. Daarnaast zijn er ook gedeelten gebruikt uit de vele brieven die aan vrienden geschreven zijn. De rondzendbrieven geven vooral een beeld van de bezienswaardigheden en gebeurtenissen tijdens de reis, terwijl de 'vriendenbrieven' meer over de sociale aspecten van de reis gingen.
Naast de brieven hebben we beiden ook een dagboek bijgehouden waarin veel meer details staan dan in de brieven.

Privacy

In de herinnering, en dat wordt bevestigd bij het hernieuwd contact met de brieven en de aantekeningen, was het groepsgebeuren niet altijd een succes. Om het zacht uit te drukken: met name tijdens de Afrika-expeditie was het niet steeds een eensgezinde, doelgerichte club.

Deze website is zeker niet de plek om mensen herkenbaar te portretteren. Sommige gebeurtenissen waren zo bepalend voor onze belevenis van de reis dat we ze toch vermelden, maar dan wel op zo'n manier dat een buitenstaander de betreffende personen niet kan traceren. Een medereiziger of direct bekende zal wellicht kunnen gissen wie bedoeld wordt en het vervolgens niet altijd eens zijn met onze waarneming.

Foto's

Tijdens de wereldreis was er nog geen sprake van digitale fotografie. De tijdens de reis gemaakte dia's zijn vaak kwalitatief niet (meer) bevredigend. Daar zijn verschillende oorzaken voor:

• De onontwikkelde filmpjes hebben vaak maandenlang bij hoge temperaturen in een rugzak gezeten.
• Op een aanzienlijk aantal films is na het ontwikkelen in de loop van de jaren een behoorlijke verkleuring en/of verdonkering opgetreden.
• De camera's en lenzen hebben door de soms extreme omstandigheden behoorlijk te lijden gehad, gingen regelmatig stuk en werden soms ter plekke gerepareerd.
• Het resultaat van niet goed functioneren van het materiaal was pas zichtbaar na de reis en kon niet meer worden bijgestuurd.
• Het fotograferen was geen hoofddoel. Voor ons was het de bedoeling om een aantal indrukken van de reis vast te leggen; daarbij ging het juist om de indrukken: een saai, kaal, vlak landschap kan precies weergeven wat je al dagenlang ziet, maar kan als beeld oninteressant zijn.
• Bij het maken van analoge foto's kostte elke foto geld. Je moest bovendien maanden doen met een beperkte hoeveelheid films (geld, plaatsgebrek) zodat je niet maar raak schoot. De trefkans is hierdoor lager.
  Terugkijkend zou je willen dat er toen al digitale camera's waren geweest, al rijst dan de vraag hoe je de accu's zou hebben kunnen opladen.
• De fotograaf.

Een aantal foto's is duidelijk onder de maat. Om het verhaal van de wereldreis zo compleet mogelijk te houden, zijn dergelijke foto's toch af en toe opgenomen in de website.

Van een aantal plekken zijn verhoudingsgewijs weinig of geen foto's gemaakt. In steden als bijvoorbeeld Douala (Kameroen) of Bogota (Columbia) was het niet verstandig met een camera rond te lopen vanwege de kans op diefstal. Tegenwoordig zou je een kleine digitale camera in je zak stoppen, maar zo ging dat in de jaren 90 niet. Bij andere gelegenheden was het gewoon verboden om te fotograferen, zoals bijvoorbeeld bij de Moro-Naba ceremonie of in de buurt van officials.