[1-11-2015]
Bear Rescue Centre in Cat Tien NP
Op de plattegrond hebben we het 'Bear Rescue Centre' gezien en daar willen we graag even kijken. Trong haalt de sleutel op en we mogen mee naar binnen. Ook hier zijn de beren allemaal slachtoffer van illegale handel. Er zijn 36 beren in de opvang en niet één kan er ooit nog in het wild leven. Er zijn twee soorten beren: de kleine Maleise beer of honingbeer en de grotere kraagbeer of Aziatische zwarte beer. De hokken zijn akelig klein, maar vertelt Trong, ze mogen vanuit de hokken naar een grotere uitloop van 5.000 m2. Geen vergelijk met 'ons' berenbos, maar een stuk beter dan waar ze vandaan komen. Als wij er zijn krijgen ze net eten. Een van de uitgezette goudwanggibbons weet precies wanneer het etenstijd voor de beren is en lust hun fruithapje best. Met haar jong (ze heeft kennis gekregen aan een wilde gibbonman) komt ze vanuit het bos en in een onbewaakt moment steelt ze snel een heerlijke dragonfruit uit de berenkooi. De beer is zo druk met zijn bananen bezig dat hij niets door heeft. Het kleintje is nog brutaler. Hij past nog door de tralies aan de bovenkant en slingert het berenhok in.
Trong doet vogeltochten door heel Vietnam en blijft hier dan vier dagen. Dat zou ik ook wel willen, maar wij gaan na twee dagen terug naar Saigon om door te gaan naar de Mekong delta. Onderweg terug drinken we net als op de heenweg, koffie in Gia Kiem. We zien onderweg nog een vreselijk ongeluk. Een vrachtauto staat zowat geschaard in de berm en er ligt een volledig verwrongen motorfiets voor. Van de eigenaar kan niets meer over zijn.
Opvallende plant in Cat Tien NP
Drongo in Cat Tien NP
Bloem met vlinder in Cat Tien NP
Kraagbeer in de opvang. We weten niet waarom hij apart zit.
Hokken van het Bear Rescue Centre
Moeder en kind giboon op het dak van een berenkooi
De Maleise beer in de berenopvang heeft net wat fruit gekregen. Moeder goudwanggibbon en haar kind vinden dat ook heel interessant.
De kraagbeer (of Maleise zwarte beer) wacht op de verzorger met eten
Het drijvende dorp tussen An Binh Hoa en Pho Ngoc op de terugweg naar Saigon